Deinze haalde tot hier toe vooral uitstekende resultaten thuis en hieraan trok Antwerp zich bij voorbaat op omdat er eenvoudigweg gewonnen diende te worden van de derde in het klassement indien men toch enige spankracht wou behouden met de topper tegen Dender in het verschiet binnen enkele weken. Antwerp verving de geschorste Cissé achteraan door oudgediende Verjans en zette Verbiest op de bank ten koste van de jonge Baert die opnieuw het vertrouwen kreeg van zijn coach. Deinze diende Dejonckheere en Chibani te missen, maar het recupereerde Masureel.

De eerste helft werd door de thuisploeg gedomineerd, al dient gezegd dat Deinze steeds trachtte mee te voetballen en bij momenten ook voor dreiging wist te zorgen. Antwerp speelde een fractie sneller en zuiverder dan de tegenstander en het verschil bleek te zitten in de technische surplus van de thuisploeg. De eerste kansen waren voor Dong en Campbell. Dobbelaere diende zich voor het eerst te onderscheiden op een magistrale plaatsbal van de jonge Baert. De keeper kon nog net met de vingertoppen de bal uit de winkelhaak zweven. Daarna was het aan Campbell die een mooie voorzet slechts millimeters naast gleed. Antwerp diende te recupereren van de vele inspanningen en Deinze sloeg erin de linies iets naar voren te schuiven waardoor het de druk kon opvoeren. Op het half uur kregen de bezoekers een licht toegekende vrije trap op de rand van de grote rechthoek en plaatste de scheidsrechter de muur slechts enkele meters voor het Antwerpse doel. De kooi lag hierdoor open en Hermans plaatste het leer fraai in doel. Antwerp reageerde furieus, gedragen door de fanatieke achterban, en vond eerst Dobbelaere op zijn weg die met een fenomenale parade een schot van Campbell redde. Enkele minuten later bewees Dong nogmaals een van de meest technisch begaafde voetballers in België te zijn toen hij gelanceerd werd en ondanks verwoede pogingen het evenwicht bewaarde en dan fijn de bal in doel poneerde met een fluwelen baltoets. Campbell en Dong dreigden elk nog een keer, maar het bleef 1-1.

Na rusten kwam Deinze geprikkeld uit de kleedkamers. De bezoekers zetten veel druk op de Antwerpspelers en trachtten het middenveld voor zich te winnen. Deinze puurde hier enkele kansen uit, maar zonder echter doelrijpe kwaliteit. Wanneer het wel lukte voor Ristovic op te duiken dan toonde deze nog maar eens zijn goudwaarde voor RAFC dit seizoen zoals wanneer hij Cousin van een doelpunt afhield of al vallend een in doel vallende voorzet toch nog uit zijn kooi wist te rammelen. Joyce onderkende het gevaar en wisselde Baert voor Verbiest. De ingreep zorgde voor meer evenwicht op het middenveld, waardoor Mamam en Gibson opnieuw de ruimte kregen om zich offensief uit te leven. Antwerp trok het initiatief volledig naar zich toe en scoorde nog tweemaal via Di Gregorio en later ook nog via Dong die wederom een parel van een doelpunt liet optekenen – al werd het doelpunt door de bezoekers fel gecontesteerd. Antwerp versierde nog een handvol kansen, maar het ontbrak de hard werkende Campbell aan het nodige geluk en dus wist hij zijn seizoenstotaal van 11 niet meer aan te dikken en ook Dong of Gibson wisten niet meer te scoren.

Deinze kon ondanks de nederlaag met opgeheven hoofd huiswaarts keren en de Antwerpaanhang bouwde een extra intens feestje toen bekend werd dat de ongenaakbaar gewaande leider een eerste barst vertoonde na het verlies op Eupen. De competitie lijkt plots weer springlevend...