Vandaag stond op Den Dreef de boeiende wedstrijd tussen Deinze en OHL op het menu.  De winnaar van deze partij zou al zeker een vervolg breien aan een tot hiertoe geslaagde competitistart.  Voor OHL was die sterke start minder een verrassing dan voor Deinze.  Vandaag verdedigde de thuisploeg een tot nu toe vlekkeloos parcours wat betreft verlieswedstrijden.  6 wedstrijden lang ongeslagen, het is niet iedereen gegeven.  Bij Leuven waren er ook stilaan minder blessurezorgen en had trainer Brepoels voor het eerst sinds lang zowaar positieve selectieproblemen. 

De studieronde bleek een eeuwigheid te duren en na een half uur hadden de aanwezige toeschouwers nog steeds geen doelgevaar gezien.  OHL controleerde de partij wel meer dan de bezoekers uit Deinze en dit werd in het laatste  kwartier dan ook omgezet in een doelpunt.  Leuven kreeg volgens sommigen een discutabele vrije trap na een fout op Brogno.  Schoonjans trapte deze fraai binnnen en bezorgde zijn ploeg een gevleide voorsprong vlak voor rust. 

Na de rust waren de beste kansen voor de thuisploeg, maar Brogno en Belbachir lieten beide een goede kans liggen om de voorsprong te verdubbelen.  Dienze hoopte alsnog de bakens te verzetten, maar het kwam niet verder dan schuchtere pogingen van Nfor en Coulibaly.  Tien minuten voor tijd werd dan ook nog Thoma naar de douches gestuurd na een tweede gele kaart.   Deinze kreeg het nu zeer moeilijk om de gaten te dichten en de afstanden te belopen.  Leuven kreeg plots nog een resem kansen, maar eerst mistte Sbaa.  De beste kans was voor Janssens die op de paal kopte.  De laatste kans van de wedstrijd was voor Francis die zijn schot van de lijn gekeerd zag worden en daarna de herkansing op de darsligger uiteen zag spatten.  

Feest in Leuven achteraf dat door deze overwinning nu op een 4e stek terecht komt en stilaan duidelijk maakt dat er met de ploeg rekening dient te worden gehouden.