Als Anderlecht zich aan een makkelijke avond verwacht had, moest het daar na elf minuten al van terugkomen. De verdediging van paars-wit zette de buitenspelval open, maar Delaby omzeilde die met gemak. Zijn afwerking mocht er ook zijn: met binnenkant voet lobde hij Schollen.

Gebrek aan creativiteit

Anderlecht had zich duidelijk een ander begin voorgesteld en de Brusselaars gingen dan ook op zoek naar de gelijkmaker. Al ging dat niet zonder de nodige problemen, want de creativiteit van Biglia en Boussoufa werd zelfs tegen een derdeklasser gemist.

Anderlecht ontsnapte zelfs aan een dubbele achterstand toen Delaby de snelle Kalulika wegstuurde. De aanvaller van Centre had vrije baan naar doel, want Kljestan gleed weg en Lecjaks stond helemaal uit positie. Hij benutte die vrijheid echter amper, want hij stopte zijn actie op dertig meter van doel en besloot vanuit die positie zijn kans te wagen. Schollen had zijn doelvlak echter goed verkleind en pakte uit met een even degelijke save.

Het was dan toch uit een flits dat Anderlecht de stand kon gelijktrekken. Met een gelukje viel de bal voor de voeten van Chavarria. De Argentijn twijfelde niet en verzond een pegel richting kruising. 1-1, maar vloeiend kon het spel van de landskampioen niet genoemd worden en de driehoek Kaliluka-Delaby-N'Diaye bleef de logge verdediging voor problemen stellen.

Geteisterde verdediging

Vooral Lecjaks had moeite om zijn rechtstreekse tegenstander, N'Diaye, uit de wedstrijd te houden. De strakke voorzetten en snelle dribbels volgden elkaar op en de Tsjech werd een beetje tureluurs gedraaid. In het centrum van de defensie ging het er niet beter aan toe, want daar hadden Juhasz en Bernardez hun handen meer dan vol met Kalulika en Delaby.

Toen iedereen zich al opmaakte om met een gelijkstand te gaan rusten, kreeg Centre nog een vrije trap aan de rand van de zestien. Delaby zette zich achter de bal en schoot feilloos voorbij de muur en Schollen. Een pracht van een vrijschop en Tivoli, dat bijna helemaal vol was gelopen, ontplofte voor een tweede keer. En de voorsprong was niet eens onverdiend te noemen, want Anderlecht bracht er echt weinig van terecht en de beste kansen in de eerste helft waren voor de Henegouwers.

Biglia brengt rust

Ariël Jacobs, die enkele spelers rust wou gunnen, was verplicht om in te grijpen en tijdens de rust haalde hij Kouyate van het veld en bracht metronoom Biglia in om wat lijn in het spel te brengen. En dat gebeurde ook. Sporting kon het evenwicht herstellen en amper na vier minuten in de tweede helft zette Gillet Anderlecht weer op gelijke hoogte. Badibanga verstuurde een verre cross naar de tweede paal en daar kon Gillet ongehinderd binnenkoppen.

Biglia bracht rust in het elftal, maar Anderlecht had het o zo moeilijk om een degelijke kans in elkaar te boksen. Kanu vertraagde het spel aanzienlijk en Chavarria kon zijn man met moeite voorbij. Hij werd dan ook naar de kant gehaald en Jacobs zette Lukaku op het veld om de meubelen te komen redden.

De jonge aanvaller had een aantal kansen, maar de sterk keepende Tangara en een Centre-been hield hem van de goal van de kwalificatie. En bijna was het helemaal over voor Anderlecht, want Kalulika liep, gehinderd door Juhasz, over de bal in plaats van hem in doel te duwen. Verlengingen moesten uitsluitsel brengen.

Anderlecht met negen

Ook in die verlengingen kon Anderlecht met moeite een halve kans afdwingen. Centre speelde met een leeuwenhart en hield de boel goed gesloten. Het werd zelfs nog veel erger voor Anderlecht. Eerst blesseerde Biglia zich. Hij kon niet meer verder en alle vervangingen waren opgebruikt. Nog geen minuut later incasseerde Suarez zijn tweede gele kaart en Anderlecht stond nog met negen op het veld.

Penalties

Klljestan, Kanu, Bernardez en Lukaku zetten hun strafschop feilloos om terwijl bij Centre twee spelers faalden. Anderlecht won de strafschopreeks dus met 1-4, maar mag na zijn prestatie even diep in de eigen boezem kijken, want 120 minuten en penalties nodig hebben tegen een derdeklasser is nu niet meteen om over naar huis te schrijven.