Anderlecht begon met zijn op papier misschien wel sterkste ploeg, Westerlo... niet. Timmy Simons wisselde heel wat basisspelers. Anderlecht begon het best, met meteen een serieuze kans voor Degreef, maar het waren de bezoekers die op voorsprong kwamen.

Anderlecht geen moment in paniek na achterstand

Een fout die er volgens Mario Stroeykens absoluut geen was, werd meteen afgestraft. De vrije trap werd naar de tweede paal geslingerd, daar voorgebracht en Van Den Keybus kwam goed ingelopen: 0-1. Dat gebeurde in de achtste minuut en drie minuten later stond het 1-1. Anderlecht laat tegenwoordig het hoofd niet meer hangen bij een achterstand. Straf mentaal werk ook van David Hubert.

Rits zette voor en Zanka, die was blijven hangen na een hoekschop, schoot vanuit de draai de 1-1 op het bord. Daar moet wel worden bijgezegd dat paars-wit zeker de betere ploeg was en de beste combinaties op de - erbarmelijke - mat legde. (Dat veld gaat nog een thema worden hoor deze maand)

Het belette Anderlecht wel niet om de mooiste combinatie van de avond op de mat te leggen. Dreyer naar Rits door het centrum, Rits naar Dolberg en Dolberg... uiteraard met de 2-1. De Deen fusilleerde Van Langendonck met een schuin schot. 

Weer een winger geblesseerd, indrukwekkende Rits

Liep alles op rolletjes voor de thuisploeg? Nee, want ze zagen opnieuw een winger uitvallen. Bij een duel blesseerde Degreef zich en moest vervangen worden. Maar nog voor rust maakte N'Diaye er met een afgeweken schot 3-1 van. Kwalificatie voor de kwartfinales al zo goed als binnen voor de rust.

Simons wou heel zijn kern speeltijd geven en dat leek faliekant af te te lopen. We moeten het ook wel even hebben over het vormpeil van Mats Rits. Nog zoiets dat Hubert op zijn conto mag schrijven, want het verschil met onder Riemer is indrukwekkend. 

En nog eentje wiens niveau omhoog gaat: Thomas Foket. De rechtsachter leverde de perfecte voorzet af op het hoofd van Dolberg die zijn tweede van de avond binnenknikte. Het ging allemaal heel makkelijk voor Anderlecht, want achteraan hadden ze alles onder controle. 

Het was nog voor het uur en Hubert begon zijn basisspelers al te wisselen terwijl Simons ze net in het veld bracht. Het spelbeeld bleef hetzelfde. Anderlecht had nog kansen op 5-1, maar vond het welletjes. Hadden we een andere match gekregen als Westerlo wel op volle sterkte was aangetreden? We zullen het nooit weten.