Charleroi wist dit seizoen nog maar twee keer te winnen, en maar liefst zes keer gelijk te spelen. Bij de Karolo’s was Kraouche geschorst en Siquet geblesseerd. Izzet Akgül zat voor het eerst sinds zijn armbreuk weer in de kern. De bezoekers moesten hier punten pakken om de top-drie in zicht te houden, maar misten wel Jef Delen, die vorig weekend zijn derde gele kaart pakte.

 

Het eerste doelgevaar kwam van de Kempenaars; Utaka’s schot werd door Laquait in corner geduwd. De beginfase was duidelijk voor Westerlo, met een zwak acterend Charleroi. Coelho werd in scoringspositie gebracht, Kéré blokte zijn schot af. Na tien minuten probeerde Mennes eens van ver, zijn schot ging over. De wedstrijd bleef in handen van Westerlo, maar het creëerde geen kansen meer. In de twintigste minuut kreeg het het spreekwoordelijke ‘deksel op de neus’. Christ gaf voor, de bal kwam bij Sterchele, die knap controleerde en de 1-0 binnenschoot. Eén kans, één doelpunt, iets waar ze bij Westerlo nog iets van kunnen leren. Drie minuten later was het alweer prijs. Een corner van Christ werd door Sterchele doorgekopt en door Orlando binnengetrapt; twee goals in nauwelijks drie minuten. Westerlo kreeg een slag van de molen en kon niet veel meer brengen, Charleroi kon rustig op de counter loeren en de stand tot aan de rust op 2-0 houden.

Het eerste doelgevaar na de rust kwam andermaal van Westerlo. De corner van Van Imschoot werd door Van Kerckhoven naast getrapt. Na tien minuten probeerde Van Imschoot van ver, Laquait pakte. In de twintigste minuut kon Westerlo de aansluitingstreffer potten. De bal belandde via Coelho en Janssens voor de voeten van Utaka, die via de deklat zijn ploeg weer in de race bracht. Maar Charleroi hield het goed dicht vanachter, echte kansen kwamen er niet meer voor Westel. Even voor tijd kon Defays de match beslissen, maar na een schitterende rush werkte hij te zwak af. Charleroi won met 2-1. [AN]