In een aangename wedstrijd deelden Germinal Beerschot en competitieleider Standard de punten. Na een wisselend scoreverloop werd het 2-2. Standard moest het grootste deel van de wedstrijd spelen zonder verdediger Onyewu, die een rode kaart kreeg.

Debuterend trainer Jos Daerden liet zijn troepen in een 4-4-2 starten. Vooraan liepen Gil en N'Diefi, wat betekende dat Oztürk weer niet meespeelde. 

De wedstrijd kwam aarzelend op gang. Hendrikx dreigde met een schotje, maar kon Runje niet verontrusten. Standard ving de thuisploeg rustig op en liet begaan, zonder zelf te dreigen. Na tien minuten moest het Moreira al vervangen na een kniestoot van Karel Snoeckx. Het was tekenend voor de wedstrijd: veel fouten, veel geschop, veel getrek. Het verbaasde dan ook niemand dat er een rode kaart viel. De manier waarop verbaasde wel. Gil tackelde Onyewu hard, en die revancheerde zich door zijn voet in de maag van de Braziliaan te planten. Donkerrood dus voor de Amerikaan. Het liet de thuisploeg toe de voorzichtige druk die ze ontwikkelde verder te zetten. N'Diefi besloot vanuit een scherpe hoek over. Standard leek aangedaan, maar Conceicao toonde tweemaal zijn klasse. Op het half uur moest Luciano eerst goed plat op een vrije trap van de Portugees, even later was het wel raak. Een teruggestuurde hoekschop belandde voor de rechter van de middenvelder en die schoof de bal mooi voorbij Luciano. De vreugde van Standard duurde maar vijf minuten. Twee enig mooie goals van Germinal Beerschot brachten de thuisploeg op voorsprong: na een mooie cross van N'Diefi passeerde De Wree Runje met zijn schot in één tijd. En een minuut later legde Hendrikx een vrije trap terug op Dickson. De belofte haalde vanop 25 meter snoeihard uit, Runje vloog nog wel naar zijn winkelhaak, maar tevergeefs: 2-1. 

Het was dus duidelijk wat Standard moest doen om zeker te blijven van de leidersplaats: scoren. En dat deed het meteen zodra er afgefloten was voor de tweede helft.. Dickson beging een domme fout buiten de zestien, Léonard net als tegen Standard met de prachtige vrije trap. In eerste instantie redde Luciano miraculeus, en ook op de rebound van een onzichtbare Tchité toonde de Braziliaan zijn reflexen. Jammer genoeg caramboleerde de bal op het hoofd van kapitein Cvitanovic die ongelukkig binnenkopte. Standard ontwikkelde druk, en het was niet echt te merken dat de Luikenaars met tien man speelden. Toch was de eerstvolgende kans voor de thuisploeg. De bedrijvige Gil schakelde de halve Luikse verdediging uit, maar besloot zwak naast. De wedstrijd bloedde stilaan dood. Standard was doodop, Germinal Beerschot wilde wel, maar het ontbrak de ploeg aan overleg om te scoren. Daerden verving N'Diefi door Cavens, maar die bracht helemaal niets bij aan het spel van de thuisploeg en kon zelf niet dreigen. Het bleef uiteindelijk 2-2, al waren het de verdedigers van de thuisploeg die daar verandering in leken te brengen. Na geklungel achterin legde Monteyne de bal vlak naast eigen doel.

Een gelijkspel dus, waarmee beide ploegen konden leven. Standard omdat Anderlecht niet profiteerde, Germinal Beerschot omdat dit toch een mentale opsteker betekent.