De wedstrijd begon nochtans veelbelovend: er was nog geen minuut gespeeld toen Nenad Stojanovic van dichtbij een huizenhoge kans over mikte. Aan de overkant ging een schot van Wilfried Dalmat maar net naast. Daarna viel de wedstrijd echter stil, tot op het kwartier, na een scrimmage voor het doel van Patrick Nys, Stolica noch Datti de bal in doel kregen. Beide defensies, vooral die van de bezoekers, stonden niet al te stevig, en de thuisploeg rook z’n kans. Toch konden ze weinig reële mogelijkheden afdwingen, en het Bergense overwicht verwaterde langzaamaan. De 0-0 bij de rust was dan ook logisch.

 

Na de koffie min of meer hetzelfde spelbeeld: Mons was iets beter, maar kon z’n overwicht nauwelijks omzetten in doelrijpe kansen. Brussels zorgde al helemaal niet voor gevaar, maar klom op het uur wel op voorsprong, toen Julien Gorius mooi Jonathan Tehoue aanspeelde, en die was net iets sneller op de bal dan Cédric Berthelin (0-1). Mons was aangeslagen, en Brussels had de partij helemaal onder controle. Naar het einde toe zette de promovendus van het seizoen nog alles op alles, en nadat Nicaise eerst nog op de binnenkant van de paal kopte, maakte Michael Wiggers even later toch nog (verdiend) gelijk (1-1). De score veranderde niet meer, en beide ploegen doen zo, met het oog op de andere uitslagen, een slechte zaak wat de strijd om het behoud betreft.