In het duel bij AA Gent heeft Charleroi de traditie niet kunnen breken want opnieuw konden de Karolo’s niet winnen van de Buffalo’s. Volgens de statistieken was dit overigens van 1954 geleden. 

Gent trad aan met aanwinst Olufade in de spits terwijl Stoica vooralsnog op de bank plaats nam. Bij Charleroi koesterde trainer Mathijssen de gulden regel van ,,never chance a winning team’’.

 

In de aanvangsminuten bleek Gent gretig van start te gaan. Al in de zesde minuut timmerden de Buffalo’s een doelkans in mekaar. Na een verre inworp van Svetlicic controleerde en knalde Olufade op doelman Laquait waarna Foley in de rebound op een verdediger trapte. De bezoekers lieten zich niet intimideren want amper vijf minuten later bereikte de Waalse draaischijf Camus maatje Smolders die Lombaerts op het verkeerde been zette maar nipt naast knalde. In dat aanvangskwartier toonde Gent zich enigszins de evenknie van een Charleroi dat gedurig, onder impuls van een alomtegenwoordige Camus, langzaam de Buffalo’s wegdrukte.

 

Zo verstuurde Camus een voorzet naar Théreau waarbij Laybutt kon afweren. Even later snelde Oulmers langs de lijn weg waarbij alweer Théreau rakelings over schoot. Langzaamaan werd het duidelijk dat Gent de wet van de sterkste zou moeten ondergaan. De Buffalo’s bleven tevergeefs proberen met lange ballen de Charleroi-defensie om te tuin te leiden. Eén keer toch scherpe Gentse dreiging maar De Beule de perfecte voorzet van Lombaerts net niet bezegelen. Twee minuten later zouden de Karolo’s dat wel in de perfectie uitvoeren. Dirigent Camus vond met een puike voorzet Théreau die tussen de benen van Herpoel Gent een zware mentale tik toediende. Een achterstand die het verschil in sterkte tussen beide opponenten nog duidelijker aanstipte.

 

Charleroi bleef constant de betere ploeg, Gent kwam blijkbaar die mentale opdoffer niet te boven al kon alweer De Beule het hakje van Foley niet verzilveren. Aan de overzijde had Herpoel dan wel enige moeite om de vrije trap van Dante te neutraliseren. Evident dat argwaan om de hoek kwam kijken in het vooruitzicht van die tweede helft.

 

Voor deze belangrijke tweede periode hield trainer Leekens Stoica nog op de bank maar liet Noukeu opdraven voor Azofeifa waarbij Pavlovic de plaats innam van deze laatste terwijl Noukeu dieper ging spelen. Een ingeving die het Gentse spel weer zuurstof bezorgde. De Buffalo’s kwamen weer aan de oppervlakte en duwden langzamerhand de Waalse bezoekers op eigen helft terug. In de 51e en 54e minuut liepen Foley en Laybutt trouwens dicht tegen de gelijkmaker. Het middenveld van Charleroi kon, door het wegvallen van de gekwetsen Smolders en Orlando, nauwelijks de Gentse druk van zich afhouden.

 

Even na het uur kwam dan Gillet in (voor Laybutt) en drie minuten nadien kopte Noukeu bijna een inzenden van Gillet voorbij Lacquait. In deze periode zorgde de Gentse stuwkracht en het voetballende vermogen ervoor dat Charleroi alsnog een eerste tik incasseerde. Op een verre vrijschop van Lombaerts knikte Foley beheerst binnen en hees Gent meteen langszij. Dit doelpunt was de injectie die de Buffalo’s nodig hadden om naar meer te verlangen: de eerste driepunter pakken.

 

De aanzet daartoe voltrok zich in de 82e minuut toen Stoica de plaats van De Beule innam. Amper zestig seconden later serveerde de Roemeense technicus een voorzet naar Noukeu die even kunstzinnig voortrok waar de onbewaakte Foley met zijn tweede treffer Gent naar de euforie tilde. Ondanks drie minuten toegevoegde tijd bleef Gent de situatie onder controle houden zodat die begeerde driepunter een verdiende beloning was voor wat aanvankelijk dreigde af te stevenen op een nieuwe ontgoocheling. [AN]