Vooral bij Standard hadden ze op voorhand sterk hun best gedaan om de spanning naast het veld wat op te voeren. Zo schoot Dieumerci Mbokani deze week in de media met scherp, maar moest hij het vanavond stellen met wat losse flodders. Net als spitsmaatje Jovanovic, die de voorkeur kreeg op De Camargo, bakte de Congolees er weinig van, en dat kon vanavond over zowat heel Standard gezegd worden. Na een sterk beginkwartier vielen de Rouches helemaal stil, werden ze gedomineerd en teruggedrukt door Anderlecht en mochten ze uiteindelijk van geluk spreken met een punt naar huis te mogen gaan.

Ariël Jacobs had langs Brusselse zijde weinig verrassingen in petto. Na de bekerwinst tegen Hamme, waar Proto en Vadis een kans kregen in de basis, schakelde de kersverse hoofdcoach terug over naar de vertrouwde elf, die ook in de laatste weken onder Vercauteren de voorkeur kregen. In de opstelling bracht hij wel een nuance toe: Jonathan Legear vatte naast Frutos post in de spits, terwijl Jan Polak opvallend vanop de rechterflank begon. De Tsjech leefde vanavond echter helemaal op en speelde één van zijn beste wedstrijden sinds hij deze zomer Nürnberg voor het Constant Vanden Stockstadion inruilde.

Het Astridpark zat afgeladen vol vanavond en zag hoe Standard het sterkst voor de dag kwam in de beginfase. Witsel gleed al in de openingsminuut een bal in het zijnet en Daniël Zitka moest alles uit de kast halen om een kopbal van Fellaini van de lijn te keren. Het tij zou echter snel keren: Polak vond met een sublieme stift Bart Goor helemaal vrij voor Espinoza, maar de aanvoerder besloot met buitenkant rechts wat nonchalant over. Het zou allemaal weinig rol gespeeld hebben als de grensrechter een doelpunt van Legear kort daarna niet had afgekeurd. De Luikenaar glipte door de Luikse buitenspelval en maakte de kans zelf af, maar op aangeven van zijn lijnrechter keurde Paul Allaerts het doelpunt ten onrechte af.

Zo stevig de wedstrijd net voor de rust, zo slap begon ze meteen na de koffiepauze. Standard probeerde nog even, maar zakte toen definitief terug en zou in de hele tweede helft niet meer voor gevaar zorgen. Het ontsnapte vroeg in de tweede periode wanneer Allaerts handspel van Dante in de zestien niet opmerkte. Polak bood de voor Legear ingevallen Mbo Mpenza een uitstekende mogelijkheid aan, maar die twijfelde net iets te lang om uit te halen. Anderlecht was heer en meester maar kon in het laatste halfuur te weinig uitgespeelde kansen creëeren. Frutos trapte in de volley nog over, maar daarmee was ook alles gezegd. Zelfs met drie spitsen - Serhat viel nog in voor Hassan - was Sporting onmondig in de zestien, een probleem waar het nu al van begin dit seizoen mee worstelt.

Het logische gevolg werd een 0-0, al zullen beide partijen zich ongetwijfeld tekort gedaan voelen. Enkel Anderlecht kon echter aanspraak maken op meer: het domineerde, werkte hard om het balbezit en ontkende de tendens die deze week in de lucht hing en die zei dat Standard 'meer wilde winnen' en met wat meer hulp van scheidsrechter Allaerts (die voor het overige echter een prima wedstrijd floot) en zijn assistenten had paars-wit ook de nodige drie punten op zak gehad. Nu blijft de kloof met Standard zes punten en kan Club Brugge, als het zondag wint van AA Gent, tot negen punten voorsprong nemen op de Brusselse rivaal. Als de drie achtervolgers dit weekend winnend afsluiten, vinden we Anderlecht zelfs op een troosteloze zevende plek terug. De spelers toonden vanavond echter dat ze er nog in geloven en dat ze met Ariël Jacobs nieuwe hoop hebben opgevat. Nu donderdag staat Jacobs al meteen voor een tweede examen: na de 'opwarmer' tegen Hamme en de topper met Standard volgt in het eigen Astridpark een cruciaal treffen met Tottenham Hotspur. Winst tegen de Spurs betekent Europese overwintering, bij verlies moet Anderlecht twee weken later met een erg bang hartje afreizen naar Madrid.