Tot in de blessuretijd zag het er naar uit dat de wedstrijd op een logisch 1-1 gelijkspel zou eindigen, maar Jovanovic besliste er alsnog anders over. Met zijn eerste van het seizoen schonk hij Standard toch nog de zege.

Nochtans had Anderlecht de wedstrijd lange tijd onder controle. Het tactisch plannetje van Ariël Jacobs klopte perfect, waardoor Standard in de eerste helft nooit in zijn normale spel kon komen. Enkel Nicaise kon met een kopbal vlak voor rust doelman Zitka bedreigen. Anderlecht stelde daar enkele leuke mogelijkheden tegenover. Boussoufa was er erg dicht bij, de inzet van de Marokkaan vloog net naast de kruising.

Nadat in de eerste helft De Camargo (voor Nicaise) en Polak (voor Goor) noodgedwongen gewisseld waren, moest ook Jonathan Legear tijdens de rust geblesseerd in de kleedkamer blijven. Iakovenko was zijn vervanger. Een wissel die rendeerde, want het was diezelfde Iakovenko die Anderlecht net voor het uur op voorsprong bracht. Vlcek legde de bal perfect tot bij de Oekraïner, die al even mooi afrondde. 0-1, niet eens onverdiend.

Anderlecht leek op weg naar de zege, maar de tegentreffer schudde Standard wel wakker. De Rouches trokken eindelijk naar voren, wat uiteindelijk resulteerde in de ietwat gelukkige 1-1 van Axel Witsel. De Rode Duivel knalde de bal via de handen van Zitka in doel.

Na de gelijkmaker kon de wedstrijd alle kanten uit. Beide ploegen zochten naar de winnende goal, en toen beiden in de slotfase zich dan toch leken te verzoenen met een gelijkspel, sloeg Jovanovic toe. De Serviër -al maanden op zoek naar een competitiegoal- kon alleen op Zitka af en knalde de bal droogjes binnen. Sclessin ontplofte, Anderlecht droop diep ontgoocheld af. De bezoekers verdienden beter, maar door deze late nederlaag bedraagt de kloof met Standard wel al meteen drie punten.