Beide ploegen begonnen wat nerveus aan de partij, maar Brüls voor Westerlo en Wilmet voor KV Mechelen konden niet profiteren van het balverlies van hun tegenstander. De eerste echte kans kwam er na zes minuten, toen Jef Delen na een mooie aanval in het zijnet trapte.  De wedstrijd kabbelde dan maar wat verder, tot Henrique de tijd rijp zag te schitteren.

Op het middenveld knokte hij zich bij de bal om dan in een rechte lijn naar de vijandige kooi te trekken. De stormram zag te veel verdedigers nog op zijn weg en knalde de bal dan van ver in de linkse benedenhoek. De voorsprong was terecht, Westerlo had de meeste wil getoond. Henrique bleef wegen op de Mechelse verdediging. Enkele minuten na het doelpunt slalomde hij zich weer langs enkele verdedigers om vervolgens hard op Renard te vlammen.

En de bezoekers? Die kwamen helemaal niet in het stuk voor, maar scoorden wel kinderlijk eenvoudig de gelijkmaker. Iddi Abdul Yakuni ging randje buitenspel met de bal aan de haal en presenteerde Gorius het doelpunt op een presenteerblaadje. Oog in oog met De Winter kon de spits niet missen. Westerlo moest in de tweede helft opnieuw beginnen.

Ondanks de gelijkstand leken geen van beide ploegen in die tweede periode echt naar voren te willen trekken om het doel van de tegenstander te bestoken. Pas na tien minuten kopte Mravac een eerste kans(je) in de handen van Renard.  Enkele minuten later knutselde de thuisploeg nog eens een goede aanval in mekaar, en kon weer Corstjens niet afwerken.

Mechelen slaagde er maar niet in een aanvallende vuist te maken, en ook de thuisploeg kon geen echte kansen afdwingen. Enkel de ingevallen Jarno Molenberghs kon nog voor wat opwinding zorgen, maar kopte een voorzet erg ver naast. De wedstrijd leek helaas al in de matige eerste helft gespeeld.

De thuisploeg speelde zeker niet slecht vanavond, maar miste – niet voor het eerst dit seizoen – de pure, fysieke kracht om van dit zwakke KV Mechelen te winnen.