Het eerste half uur van de wedstrijd was weinig soeps. Lokeren kon geen deftige aanval in elkaar knutselen en Westerlo voetbalde wel aardig, maar kansen vloeiden daar niet uit voort. De enige wapenfeiten in dat half uur waren voor Mravac, die pal op Copa besloot, en een vrije trap van De Ceulaer waar De Winter zich op moest strekken.

Als er al iets leuks te zien was, kwam dat meestal van de voet van Elrio Van Heerden. De kwikzilveren aanvaller dribbelde dat het een lust was en de verdedigers van Lokeren wisten er zich soms geen raad mee.

Het was dan ook niet verwonderlijk dat de goal van Westerlo, die eigenlijk een beetje uit de lucht kwam vallen, vertrok bij de Zuid-Afrikaan. Hij dribbelde zich een weg naar doel, maar in de zestien kwam de bal ineens voor de voeten van Daniel Chavez. Een ex-Brugse combinatie zeg maar.

Chavez dribbelde zich heerlijk voorbij twee verdedigers en besloot oog in oog met Copa in het hoekje, 0-1 en een op dat moment zeker correcte uitslag. De enige ploeg die echt voetbalde was immers Westerlo. En er kwamen nog kansen voor de ploeg van Jan Ceulemans. Chavez bood Lens de beste aan, maar die schoot te onbesuisd op een Lokerse verdediger.

Vijf minuten later had Lokeren, dat iets meer kwam opzetten, eigenlijk gelijk moeten staan, maar De Pauw miste zijn schot helemaal. De rust werd bereikt met de 0-1 nog steeds op het bord en dat was gezien het spelbeeld helemaal terecht.

Lokeren kwam met een heel ander gezicht uit de kleedkamer. Peter Maes moet zijn jongens een serieuze veeg uit de pan gegeven hebben, want alles wat ontbrak in de eerste helft was er nu wel in de twee: snedigheid, korter op de man en vooral doelgerichter.

En dat loonde al na twee minuten. Taravel kreeg een afvallende bal voor zijn voeten en de centrale verdediger twijfelde niet en haalde verschroeiend uit. De Winter had geen reflex in huis op de bom in het dak van het doel.

En Lokeren bleef de betere ploeg. Het voetbalde nog een paar kansen bij elkaar via De Ceulaer en Overmeire. Een tweede Lokerse goal hing in de lucht. Het was echter wachten tot ouwe getrouwe Ivan Leko de moegestreden en vrij anonieme Fevang kwam vervangen.

De bal viel op de rand van de zestien voor zijn voeten en hij liet De Winter onmiddellijk kansloos met zijn eerste schot. De Kroaat haalde zijn gram thuis en ging dat vieren door een wisselgebaar voor Peter Maes te maken. Duidelijk dat hij niet tevreden was met zijn bankzittersstatuut.

En daarna verloor de scheidsrechter even de pedalen. Hij gaf een penalty voor Lokeren nadat De Winter De Ceulaer foutloos had afgestopt. Geel en penalty! Ceulemans woedend en ook die werd naar de tribune verwezen. Leko zette de strafschop feilloos om en De Winter kreeg direct zijn tweede gele kaart voor protesteren. Lokeren op rozen en Westerlo met tien.