Lokeren blijft met acht punten achter, Oostende stevig op kop
Foto: © Photonews
KV Oostende laat het flitsende voetbal de laatste weken achterwege, maar de punten blijven zich wel opstapelen. Tegen Lokeren was het wederom niet al te best, maar één flits van Cyriac zorgde wel voor drie punten.
Johan Walckiers in Oostende
Bob Peeters had naar gelegenheid van zijn trip naar de kust een blok beton neergezet op zijn middenveld. Persoons en Overmeire kregen het gezelschap van Ngolok. De bedoeling was duidelijk: de strijd op het middenveld winnen.
Yves Vanderhaeghe gaf zijn drie invallers vanop Moeskroen het vertrouwen. Zowel Musona, als Jonckheere, als Jali stonden in de basis. Canesin, Akpala en Vandendriessche moesten het gelag van die barslechte eerste helft in Henegouwen betalen.
Het plan Peeters werkt
Goeie bedoelingen allemaal, maar het bracht geen zoden aan de dijk. Twee schietkansen voor Berrier waren het enige wat we mochten bewonderen in het eerste halfuur. Het plan Peeters - Oostende het opbouwen beletten - werkte, maar ten koste van het spektakel.
Kersvers Rode Duivel Jordan Lukaku kon zich wel een paar keer doorzetten op zijn linkerflank, maar zonder Akpala staat er niet veel kopkracht vooraan. Oostende had het balbezit, maar de slordigheden stapelden zich op. Het leek wel alsof de jongens van Vanderhaeghe de zuivere passing verleerd waren.
Cyriac, zouden ze daar bij Anderlecht geen geld voor geven?
Met name Siani en Jali verstuurden enkele ballen waarvan we dachten dat ze bedoeld waren voor Usain Bolt. Koen Persoons had nog de beste kans van de eerste helft, maar Matton haalde hem met een perfecte tackle de bal uit de voeten. Ook Jonckheere kon nog eens aanleggen, maar naast.
Een ander verhaal in de tweede helft. De organisatie die Peeters had neergezet stond te slapen bij de aftrap en 26 seconden later lag de bal in het mandje. Cyriac mocht zomaar vertrekken, omspeelde Verhulst en schoot koelbloedig binnen. Zeven doelpunten, zouden ze daar bij Anderlecht nu geen geld voor geven?
En Oostende mag zijn aanvaller dankbaar zijn, want het spelniveau zakte weer als een pudding in elkaar. Lokeren bakte er wel zo mogelijk nog minder van. In de slotfase maakte Canesin er nog 2-0 van en dus weeral een weekje meer feest aan 't Zeetje.
En Lokeren? Tja, Bob heeft nu zeker bijna alles geprobeerd? 3 op 18 in de voorbije zes matchen, dat zegt genoeg zeker?