Anderlecht gaat met de billen bloot tegen Waasland-Beveren: 2-1

Bij Anderlecht zeggen ze dat we te kritisch zijn, te negatief... Negen nieuwe spelers, blessures en een nieuwe trainer, dat vraagt tijd om er iets van te maken. Ok, we kunnen ons daarin vinden, maar sorry, als je 90 minuten tegen tien man van Waasland-Beveren (!) speelt en de drie punten niet kan pakken... Tja, dan gaan we toch redelijk negatief zijn hoor.

Met tien na 22 seconden

Ibrahima Seck, de kapitein, liet zijn schip al na 22 seconden in de steek. Teodorczyk werd door Tielemans weggestuurd en de Senegalees ging wel erg opvallend aan het lijf van de spits hangen. Lawrence Visser twijfelde niet en trok de terechte rode kaart, want de Pool was alleen op weg naar doel.

Als je op dat moment bij Unibet een gokje gewaagd zou hebben dat Waasland-Beveren bij de rust zou voorstaan, dan had je nu waarschijnlijk een mooie vakantie in het zuiden van Spanje in het vooruitzicht. Of toch in ieder geval een etentje in het restaurant van Sergio Herman. Jongens, jongens, wat was me dat voor een geklungel bij paars-wit.

Eerst en vooral defensief, waar Roef onder de bal doorging en Nuytinck Gano niet kon beletten de 1-0 tegen de netten te buffelen. Teodorczyk kon dertig seconden later wel gelijkmaken na een heerlijk pasje van Tielemans, maar op het halfuur hing de bal aan de overkant weer tegen de netten. Weer na een hoekschop en deze keer met een volley van Cools die recht op Roef afkwam.

Stanciu of Schrijvers? Keuze zou snel gemaakt zijn

Maar laten we ook niet vergeten dat er aanvallend niks gebracht werd. Stanciu breide een vervolg aan zijn lijdensweg, Hanni worstelde met de bal, Acheampong zijn voorzetten vlogen naar de spionkop van de Brusselaars en Capel raakte zijn man geen enkele keer voorbij. Tja,... Enkel Tielemans ontsnapte aan de malaise. Dan mag je wel wat kritiek geven zeker Anderlecht? Want met de beste wil van de wereld kon je daarvoor geen excuus vinden. Het was zelfs Michel die nog dichtbij de 3-1 was...

Maar goed, er was nog een helft om alles recht te trekken. Maar hoogmoed regeerde blijkbaar bij de Brusselaars. En ook René Weiler deed wel rare dingen. Badji, volledig nutteloos op het middenveld, mocht blijven staan en de Zwitser haalde zijn enige echte centrale verdediger naar de kant voor Harbaoui. En Badji? Die ging in de verdediging spelen.

Wat een zoete smaak na een wrange week op de Freethiel

Alle respect voor Waasland-Beveren hoor! Die mannen toonden wat je met de juiste mentaliteit kan bereiken. Dan geef je mannen klop die stukken meer verdienen, zogezegd meer talent hebben en de ambitie hebben om kampioen te worden. Maar als je ons zondag deed kiezen tussen Stanciu en Schrijvers, de keuze was snel gemaakt!

En in de serie rare beslissingen van Weiler: Anderlecht eindigde de match met Tielemans-Dendoncker als centraal verdedigend duo na de domme tweede gele kaart voor Badji. Ja, diezelfde Badji die mocht blijven staan. Harbaoui en Bruno erbij, het maakte allemaal niks uit. Heel Anderlecht speelde als een slappe vod en verdiende niet te winnen of gelijk te spelen. Waasland-Beveren verdiende de zege des te meer. Wat een zoete smaak na een wrange week op de Freethiel.