Anderlecht won met 5-3 van Moeskroen

Een volle perstribune voor een wedstrijd tegen Moeskroen? Dat is in Anderlecht nog... nooit gebeurd. De vijf cameraploegen en 30 journalisten waren er dan ook niet echt om de match te zien. De intrede van Marc Coucke, daar draaide het allemaal om. Maar goed, later meer daarover. Wij gaan toch even focussen op wat er op het veld gebeurde.

Over de eerste helft kunnen we kort zijn: een experimenteel Moeskroen had niks in de pap te brokkelen tegen Anderlecht. De thuisploeg kreeg de bal en moest ook niet vrezen voor tegenprikken, want de Henegouwers bakten er bijzonder weinig van.

Paars-wit voetbalde een aantal kansen bij elkaar via Gerkens, Teodorczyk, Saief en Morioka, maar het was wachten tot het halfuur vooraleer de netten bol stonden. Teodorczyk, vooraf aangesproken door Coucke, won het kopduel, Gerkens zette voor en Morioka had zijn eerste voor paars-wit maar voor het binnentikken.

Het werd zelfs 2-0 na zowaar een gescoorde penalty. Morioka werd neergetrokken in de zestien en Teodorczyk haastte zich om de bal op te eisen. De Pool brak de strafschopban met een harde trap.

Maar best, want als Anderlecht tegen dit Moeskroen niet makkelijk had gewonnen, had het beter gewoon forfait gegeven voor de play-offs wegens geen zak erin te zoeken te hebben. De 3-0 kwam trouwens ook van Teodorczyk: goeie voorzet Saief, de Pool moederziel alleen voor doel om binnen te koppen.

Defensief geklungel (deel 24)

Leuke sparring partner, dat Moeskroen. Vorig seizoen ook al een 7-0 voor Anderlecht, nu goed om het vertrouwen even op te krikken op het moment dat het echt nodig was. Voor Teodorczyk kwam de match net op tijd, want op aangeven van Gerkens maakte hij zijn hattrick vol. Vanhaezebrouck tevreden, Coucke tevreden, Teo tevreden, iedereen tevreden...

70 minuten dan alvast, want daarna ging het stijl bergaf, toen de verdediging aan het klungelen ging. Dat is toch nog steeds een constante in 2018. Vijf minuten voor tijd werd het 4-3 na goals Awoniyi, Van Durmen en Mezague.. 4-0 voorkomen en nog moeten bibberen en beven. Typisch! Uiteindelijk maakte Morioka wel nog zijn tweede voor 5-3.