Anderlecht won in extremis thuis van Lokeren met 3-2

Spelen met vuur, dan verbrand je meestal je vingers. Vraag het eens aan René Weiler. Na een 5 op 15 je topaankoop in de tribune zetten, je doelman - die het goed deed tegen Gent - wisselen, Deschacht in de basis,... Faut le faire! Niemand kan Weiler verwijten dat hij niet altijd zijn eigen weg is blijven volgen. 'Cojones' als paaseieren heeft de Zwitser.

Al ben je daar weinig mee als je met een verlies het vliegtuig moet opstappen naar een ploeg die met Robert Lewandowski toch een spits heeft van een ander kaliber in huis heeft dan Lewis Enoh. De defensie mag nu al gaan bibberen, met of zonder Kara. Het hangt gewoon allemaal met los zand aan elkaar.

Zelfde bedje ziek

Nochtans was paars-wit op voorsprong gekomen nadat Deschacht een - ongewilde - assist gaf aan Onyekuru. 1-0 na 2 minuten, daar droomden de spelers eens van. Want dan ging het wel makkelijker gaan... Tja, laten we zeggen dat het veel van hetzelfde was als de vorige vijf matchen. Ruimtes die niet ingevuld geraakten, iedereen die aanvallend maar iets deed, het middenveld dat ook zonder Kums geen deftige actie kon opzetten...

"Ik ben niet tevreden over Kums", zei Weiler voor de match. Dan moet hij dat bij de rust ook niet geweest zijn over Spajic, die Boeckx niet te hulp schoot toen die al twee keer een poging van Lokeren uit zijn doel haalde, de derde keer was er te veel aan. Of met Bruno, die linksachter Skulason zomaar liet lopen. Of met Boeckx, die het schot van diezelfde Skulason op amper een half metertje van zijn lichaam zag passeren.

Schrik voor dinsdag

Eerlijk? Weiler kan zoveel spelers als hij wil in de tribune zetten. Als hij zelf geen oplossingen gaat beginnen aanbieden aan de spelers die hij heeft, is het verhaal voor de Zwitser voorbij. De zege die Anderlecht in extremis pakte, verbloemt amper iets. Het is nog steeds absoluut niet goed.

Eigenlijk moest Kums 75 minuten blij zijn dat Weiler hem op de tribune zette... Zo moest hij niet weer die lijdensweg een tiental meter onder hem ondergaan. Ook in de tweede helft was het immers weinig soeps. Met Harbaoui erbij was het wel iets beter, maar de wissel Najar-Chipciu was van nul en generlei waarde.

Uiteindelijk was het een goeie voorzet van Deschacht die de gelijkmaker inluidde. Teo knikte naar doel, waar Verhulst zich volledig miskeek op de bal en Onyekuru simpel kon binnenduwen. En even voor tijd trok die andere invaller, Stanciu, de bal perfect voor en zorgde Teodorczyk ervoor dat Weiler minstens nog een week op zijn stoel blijft zitten. Maar die heeft gewankeld hoor!

Kums had zich de dingen ook wel anders voorgesteld. #andlok pic.twitter.com/ID11CXei9Z

— Stefanie Staelens (@Stefanie__S) September 8, 2017