KV Oostende-Charleroi werd 2-1

Een koude vrijdagavond aan de Kust. Maar de Oostende-spelers waren na hun non-prestatie in Brugge op hun plichten gewezen. Er zat meer vuur in en dat was de reactie die Gert Verheyen wilde zien. Dit KVO gaat geen 15 kansen per match creëren, maar als je efficiënt met de weinige kansen omspringt en je toont mentaliteit, dan is het op dit moment al goed.

Verheyen zal dan ook blij geweest zijn dat de eerste echte kans meteen ook een doelpunt opleverde. Oudgediende Capon liep vlotjes zijn verdediger voorbij en bediende met de perfecte voorzet Zivkovic, die de bal onder Penneteau kon schuiven. We schrijven dan minuut 26 en tot dan was er niets noemenswaardig gebeurt.

Kanonschot

Verheyen had weer aangepast en had De Bock in de ploeg gedropt. Maar vrijwel alles verliep over rechts bij KVO. Charleroi kreeg één goeie kans. Dessoleil had vuur in zijn voeten zitten en vlamde een vrije trap keihard tegen de paal. Het feestje van Perbet, die uit de rebound scoorde, ging niet door wegens buitenspel. 

Oostende kreeg het - zoals gewoonlijk - weer moeilijk na de voorsprong. Charleroi voetbalde op hun helft en de Kustjongens sprongen erg onzorgvuldig om met de counterkansen. Eén goal, maar voor de rest? Peper en zout ontbraken. En de kruiding kwam er niet meer.

Wat een slot!

Een flauw gerechtje hoor, op een avond waar mensen in een goed restaurant zouden kunnen genieten van een visje met een wijntje bij. De fans van Oostende lieten het wel niet aan hun hart komen en bleven er vol achter staan.

Maar dan: de laatste vijf minuten en ineens barstte het vuurwerk - dat heel de match ontbrak - los. Invaller Henen leek Charleroi een punt te gaan bezorgen met een knappe actie en goal. Maar ineens hervond ook Oostende zijn tweede adem. De bal viel in de zestien voor de voeten van Canesin en die bezorgde zijn ploeg nog de drie punten. Wat een slotakkoord!