Anderlecht speelt in eigen huis gelijk tegen KV Mechelen

Commotie vooraf

Herinnert u zich de laatste 2,5 seizoenen één week waarin het echt rustig is geweest op Anderlecht. Voor de match tegen KV Mechelen brak er een rondje moddergooien tussen Roger Vanden Stock en Marc Coucke uit. De ene liet zich voor één keer eens emotioneel gaan, de andere reageerde met "de lijken" die het vorige bewind had achtergelaten. Weer een dreigende wolk boven het Lottopark.

Als je positivisme wil creëren rond een club helpt het niet dat én de resultaten niet meevallen én dat er telkens over andere dingen gesproken wordt dan over voetbal. Morgenvroeg zal er - in de nasleep - nog meer nieuws uit de bus vallen. Maar goed, Anderlecht-KVM, om het toch maar over voetbal te hebben.

Weer sterk begin

Die eerste helft van Anderlecht was zoals tegen Oostende: kansen en goed voetbal gedurende een kwartier. Deze keer wel geen doelpunten. Anderlecht bleef wel baas van de match, maar de kansen ebden weg. Je hebt zo bijwijlen de indruk dat ze de bal niet enkel achteraan niet mogen wegkeilen, maar ook dat ze het leer vooraan er moeten inlopen. Vroeger ging je teleurgesteld naar de kantine als je een helft geen goal zag, nu is dat mooie spel genoeg om de handen op elkaar te krijgen.

KV Mechelen loerde intussen op zijn counterkans, maar die kwam er niet. Opvallende statistiek: Van Crombrugge heeft volgens ons in de eerste helft één bal met zijn handen geraakt... om uit te trappen. En Zulj, Sandler en Kompany zorgden onder hun drie al voor 50 procent balbezit. Of toch in die buurt... 

De essentie

Doku is dan weer een rastalent, maar de 17-jarige moet leren efficiënter te worden in zijn passing en afwerking. Hij ging zijn man telkens voorbij, maar het vervolg was veel minder. KVM eindigde de eerste helft wel met 10, nadat Thoelen de doorgebroken Amuzu ver voor zijn zestien onderuit haalde.

Plezant om naar te kijken, maar voetbal is toch wel nog leuker als het opgefleurd wordt met doelpunten. 't Is nogal de essentie, dat gebrei is natuurlijk wel 'het mooie spel', maar als je de essentie vergeet... dan win je geen matchen. Als je de tegenstander alle tijd geeft om zijn verdediging op te stellen...

Impressionant balbezit uiteraard na de rust, maar in vergelijking amper kansen. De 19-jarige reservedoelman Bouzian werd amper op de proef gesteld. Alles vloog over of voorbij zijn kooi. En die spits die ze zo nodig hebben? Welke kansen had die dan wel moeten binnentrappen? 't Is niet dat er zoveel splijtende acties waren.