Zulte Waregem komt met ferme comeback in sfeervolle derby tegen KV Kortrijk
Foto: © photonews
Zulte Waregem en KV Kortrijk speelden de altijd beladen en sfeervolle 'Vlasico'. Lange tijd was er weinig te zien, maar in de tweede helft barstte een en ander toch los. En het venijn zat helemaal in de staart!
Zulte Waregem had dit seizoen in eigen huis nog niet gewonnen en dus was het in de derby tegen KV Kortrijk misschien wel eens hét moment om met die bijzondere statistiek komaf te maken. Francky Dury verving de geschorste Sissako en de geblesseerde Sormo door Boya en Vossen.
Vooral sfeer voor de rust
Bij de bezoekers was Rougeaux dan weer geschorst, waardoor Elsner nogal dun zit in de centrale verdedigers. Alioui kwam in de ploeg, Vandendriessche werd gelegenheidsverdediger centraal naast Sainsbury.
Een Vlasico is altijd iets speciaals en dat zullen we ook dit seizoen weer geweten hebben. Aan sfeer geen gebrek aan de Gaverbeek, want zowel de thuis- als uitsupporters lieten zich een hele wedstrijd gelden. En daarmee waren ze lange tijd het meest interessante om naar te kijken.
Op het veld was het namelijk niet veel soeps. De kansen uit de eerste helft? Een paar halve kopkansen, een schot van Kutesa al dan niet tegen een Kortrijkse arm en aan de overkant een keertje Fixelles met de kop en een keertje Moreno met een schot: 0-0 was geen onlogische ruststand.
Goals na de rust
Na de pauze kregen we een vuriger Essevee te zien, dat via Kutesa, Gano (op de lat) en Boya (net naast) dicht bij de 1-0 kwam. Maar het doelpunt viel aan de overkant, waar dom balverlies van Ciranni de 0-1 inleidde: Gueye kreeg de bal in de voeten van Selemani en aarzelde niet.
Wat later schoot een vrije trap van Selemani door. Bostyn kon nog wegduwen, maar Ocansey stond aan de tweede paal moederziel alleen klaar om de 0-2 van dichtbij tegen de touwen te drukken en de Kerels zo helemaal op rozen te zetten.
De sfeer op de tribunes ging - behalve in het uitvak uiteraard - daarna even steil bergaf als op een skipiste met hoge moeilijkheidsgraad. "Bloed, zweet en tranen" wilden ze van hun spelers. Ze kregen waar voor hun geld.
Maar veel zoden bracht dat niet in eerste instantie aan de dijk, tot Dompé nog eens ten strijde trok en Pletinckx de 1-2 tegen de netten trapte. Even later ging Dompé tegen het gras na een fout van Dewaele en mocht Vossen vanop de stip zelfs gelijkmaken. De thuisploeg wilde meer, maar het bleef uiteindelijk bij een gelijkspel.