In een sfeervol Stade Felix Bollaert, startte Anderlecht zonder de geblesseerden Zitka en Frutos. Schollen kreeg z’n kans. Ook Mpenza kreeg een basisstek. Boussoufa begon verrassend op de bank. Vercauteren opteerde voor een versterkte verdediging. De wedstrijd begon aan een snel tempo, toch was het een kwartier wachten op de eerste kans. Dribbelaar Keita sneed als een mes door de boter door de verdediging van Anderlecht en kon afleggen naar Odemwingie die in de draai naast schoot. Anderlecht antwoordde goed, Hassan stuurde Goor mooi diep, die legde terug tot bij Hassan die vrij kon schieten, maar met een zwak schot uitpakte. De volgende kans was meteen een doelpunt.

 

Deschacht hield de bal ongelukkig binnen en Fauvergue kon voorzetten en zo Odemwingie bereiken die het leer maar binnen te trappen had. Anderlecht probeerde, maar kon aanvankelijk weinig terugdoen. Zeven minuten voor tijd scoorde Anderlecht dan toch de verdiende gelijkmaker. Biglia stak de bal diep naar Mpenza die goed aanpakte en kon schieten. Via de paal belandde de bal in doel, 1-1, meteen ook de ruststand.

 

De tweede helft was nog maar net opnieuw afgetrapt of Anderlecht keek wederom tegen een achterstand aan. Fauvergue kon tot twee keer toe aanleggen, de eerste keer werd z’n bal geblokt, de tweede keer belandde z’n volley heerlijk in doel. Het feesten duurde niet lang voor de thuisploeg. Tchité paste fraai naar Mpenza die vanuit een fraaie hoek de 2-2 scoorde. Mpenza in één wedstrijd van de hel richting hemel. Anderlecht rook z’n kans en ging volop voor de overwinning, tot grote kansen leidde dat niet.

 

De wedstrijd ging vervolgens goed op en neer, Anderlecht kon gevaarlijk zijn via Tchité, terwijl voor Lille vooral Bodmer enkele keren kon aanleggen. Na lossen van Schollen belandde het stiftertje van Odemwingie op de lat. Grote kansen kwamen er verder niet meer, Jelle Van Damme werd in een spannend slot nog van het veld gestuurd met een rode kaart.