Blessin had zoals verwacht de geschorste Vanhoutte vervangen door Sadiki. Die ging samen met zijn ploegmaats behoorlijk van start. Union liet Frankfurt niet voetballen en deed met zijn frisse combinaties de Duitsers echt wel pijn. Gevaar moest er wel komen vanuit de tweede lijn: Trapp duwde de knal van Machida in corner.

Om voorts aan kansen te geraken ontbrak in het laatste derde dat tikkeltje meer zuiverheid of de juiste keuze. Aan de overkant was het af en toe wat opletten. Marmoush maakte het oog in oog met Moris goed af, maar liep ook buitenspel. Op een vrijschop van Chaibi vlak voor rust waren de vingertoppen van de USG-keeper nodig.

Tandem Amoura-Puertas doet het

Een droomstart van een helft voor Union, dat hadden we in deze dubbele ontmoeting nog niet gehad. Twee smaakmakers knutselden die na de pauze wel ineen. Amoura met de dreiging in zijn actie, Puertas met een rake plaatsbal: 0-1. De pineut bij Frankfurt: ex-Antwerp-speler Buta. Zijn balverlies lag aan de basis van de 0-1.

Frankfurt ging wat sneller voorzetten versturen, maar de volgende grote kans was weer voor Union bij een tegenstoot. Amoura legde opnieuw af voor Puertas, die schoot deze keer van dichtbij recht op Trapp. Ze moesten bij Union hopen dat ze zich dit niet gingen berouwen en dat had perfect gekund.

Nkounkou was met een stevige kopslag dicht bij de gelijkmaker, de parade van Moris mocht gezien worden. In plaats van de 1-1 te slikken hadden de Unionisten enkele minuten later een dubbele bonus beet. Koch kopte een hoekschop ongewild door tot bij Eckert, die controleerde met de borstkas en in één tijd uithaalde (0-2).

Late 1-2 brengt Union niet van de wijs

Union leek gewonnen spel te hebben, maar een foutje in de dekking deed de spanning terugkeren. Ebimbe kopte de 1-2 voorbij Moris. Daar bleef het wel bij. De nummer 6 uit de Bundesliga tegen het canvas gemept, op een cleane en voetballende manier: je moet het toch maar doen. Chapeau, Union.