Foto: © photonews
Anderlecht zit morgen in de pot voor de Europa League-groepsfase. En daarmee is bijna alles gezegd wat er moet gezegd worden over de terugwedstrijd tegen Dinamo Minsk. Die eindigde op 1-0 na een goal van invaller Francis Amuzu. Maar na het openingskwartier was het niveau weer treurig te noemen.
Het goede nieuws eerst: Anderlecht heeft deze keer amper kansen weggegeven tegen de zwakke Wit-Russen. Daarnaast voetbalden ze de eerste 25 minuten toch wel heel wat aardige kansen bij elkaar voor Dolberg, Stroeykens, Dreyer en Angulo.
Dolberg als een kat achter een bolletje garen
Tot daar de positieve berichtgeving. Want na die eerste 25 minuten stokte het weer en ging het snel bergaf. Het probleem is dat Anderlecht voorspelbaar is. Balletje rondspelen achteraan en daarna één van de opgeschoven backs zoeken om de lijn af te gaan of te combineren met de naar binnen geschoven flankaanvaller.
En daarna wat rommelen op het middenveld zonder ooit echt de spits te kunnen bereiken. Wat Dolberg allemaal moet doen om eens een bal te zien... Weet u dat u met de kat speelde door ze achter een bolletje garen te laten aanlopen? Wel, zo moet de Deen zich ook voelen. Telkens sprintjes trekken naar onbereikbare ballen.
Middenveld lijdt
Mats Rits moet zich eens de bedenking maken waarom Fredberg een speler voor zijn positie zoekt. Als hij zijn match herbekijkt, zal hij het misschien weten. Zowat elke bal die de verdedigende middenvelder vooruit speelde, kwam niet aan. Het Anderlechts middenveld lijdt terwijl het zou moeten leiden.
Die drie combineren ook niet met elkaar. Stroeykens en Verschaeren lijken elkaar niet te vinden. Het stadion scandeerde al heel snel Théo Leoni. Hij is ook de creatiefste van de drie. Maar er is meer nodig om van dit Anderlecht een swingend geheel te maken.
Een middenvelder ja, maar een winger is ook meer dan dringend. Zo overleeft Brian Riemer het niet tot december. De fans hebben nog weinig geduld. Tot 6 september ja. En dan zal er maar best versterking staan of ook Fredberg heeft er gelegen bij de supporters.
Dit was weer van een bedroevend niveau. Kwalificatie was toch het brute minimum dat je mocht verwachten tegen dit Minsk. Anderlecht voetbalde nog twee kansen bij elkaar vooraleer Amuzu de bal dan toch tegen de netten kreeg met een plaatsbal.
De rest was bijzonder enerverend voor aan te zien. Twee ploegen die geen tempo konden maken en die meer vochten met de bal dan ermee te spelen. Voor Anderlecht is het niet geruststellend dat er geen stijgende lijn in het spel zit. Fredberg heeft nog wat verwachtingen in te lossen. Als hij geld heeft natuurlijk...