Na de pijnlijke thuisnederlaag tegen Italië was het de vraag of de Rode Duivels tegen Israël zichzelf een beetje zouden gaan herstellen. Al was het maar om het vertrouwen op te krikken en het geloof in de bondscoach te laten terugkeren.

Tedesco koos voor vier nieuwe namen in vergelijking met donderdag tegen Italië. Vermeeren, Mangala en Lukebakio kwamen in de ploeg, Al-Dakhil maakte zijn debuut. Ook Smets, Sardella en Bassette zouden hun debuut mogen maken van de oefenmeester van de Rode Duivels. 

Experimenteel elftal

In het eerste kwartier hadden de Rode Duivels veldoverwicht en daar puurden ze via Trossard en Lukebakio een paar schuchtere kansjes uit, maar daarna nam het nummer 81 van de FIFA-wereldranglijst gaandeweg de match over.

Het experimentele elftal van de Belgen kwam zelden met een echt vloeiend idee en gaandeweg stuikte het team helemaal als een kaartenhuisje in elkaar. De paal en Casteels moesten in de eerste helft al redding brengen.

Ook na de pauze zat er nooit echt tempo in het spel van de Belgen en dus bleven de Israëliërs geloven in hun kansen. Drie keer scoren om rechtstreekse degradatie te vermijden? Dat zat er nooit in en dus konden de Belgen wel 'gewoon' het ticket voor de barrages grijpen.

Absolute blamage tegen nummer 81 van de wereld

Maar het voetbal was bij momenten lamentabel en traag te noemen en het regende ook slordigheden. Openda kwam met een aantal dramatische passes en pogingen tot afwerken - in Duitsland lukt het allemaal zoveel beter voor hem.

En achterin ging debutant Matte Smets dan nog eens gruwelijk in de fout. De Israëliërs profiteerden en wisten er zo vijf minuten voor tijd 1-0 van te maken via Yarden Shua. Daar bleef het ook bij. In maart volgen de barrages. Of Tedesco er dan nog bij zal zijn? Dat kan ook van Vincent Mannaert afhangen, maar wat de Belgen in Boedapest op de mat legden was alvast niet best.