De Rode Duivels wonnen hun eerste WK-kwalificatiematch van Wales
Foto: © photonews
De Rode Duivels hebben de natie even laten schrikken. Na tien minuten in hun eerste WK-kwalificatiematch stonden ze al op achterstand. Maar dat werd gauw rechtgezet door De Bruyne en Hazard. De tweede helft haalden de Duivels de voet van het gaspedaal, maar scoorden ze toch nog de derde.
Is er eigenlijk iets dat de Rode Duivels nog uit hun evenwicht kan brengen? Na tien minuten had Wales met een geweldige actie heel de Belgische verdediging opgerold. De touch van Bale, de awerking van Wilson, het was fantastisch. Maar is het dan geen fout om met z'n tienen voor je eigen goal te gaan liggen? De vraag stellen is ze beantwoorden.
100-jarige defensie
Of in dit geval werd ze beantwoord door De Bruyne en co. De maestro haalde 20 minuten ver zelf eens uit omdat het combinerend door het centrum amper lukte: 1-1. Vijf minuten later verzond Meunier een voorzet en die werd door Thorgan - die met het nummer 10 van zijn broer speelde - netjes binnengekopt.
Met alle respect, maar voetballend komt dit Wales nog niet tot de sokophouders van de Belgen. De Duivels hadden amper moeite om de bal in eigen rangen te houden. Dendoncker, vervanger voor Witsel, viel zeker niet uit de toon. Tielemans toonde zich de draaischijf die in hem gezien wordt. En de 100-jarige defensie (leeftijden Vermaelen, Alderweireld en Vertonghen samengeteld) stond na de openingsgoal niemand meer toe in de buurt van Courtois.
Twee voetbalbreinen
Om te voetballen moet je met twee zijn. Rob Page, coach ad interim, moet dat de Welshmen toch ingepeperd hebben tijdens de rust, want er waren toch wat meer aanvallende intenties te zien bij de bezoekers. Al bij al ook niet verontrustend te noemen.
Laten we het nog maar even hebben over Youri Tielemans. Die is echt de topvoetballer geworden die iedereen in hem zag. De middenvelder moet voor weinigen onderdoen. De aannames, de vista, de rust aan de bal... 't Is bij momenten oogstrelend. Hij en De Bruyne, je ziet gewoon dat ze op een hoger niveau nadenken. Twee of zelfs drie zetten vooruit op de rest.
Maar die derde goal... Nee, die bleef maar uit. En heel die tijd bleef Wales in zijn kansen geloven. Er moest maar eens één bal goed vallen. Twintig minuten voor tijd kwam de bevrijding dan toch. Lukaku zag de bal voor zijn neus weggetikt, maar Mertens was goed gevolgd en kwam uit de rug van de verdediging. Een tik op het been en de ref zag een penalty. Koud kunstje voor Lukaku: 3-1.
Geen allesomvattende prestatie, maar in deze drukke periode zijn de bondcoaches en de spelers met twee dingen tevreden: winst en geen blessures. Check en check!