Reactie van Brugse supporters op fluitconcert

De Brugse supportersfederatie Blue Army heeft op hun website gereageerd op de fluitconcerten bij de vervangingen van Balaban en Stoica, en de kreten Sollied buiten van sommige supporters zaterdagavond tijdens de match tegen Lierse. Ziehier hun Open Brief aan de supporters:

Moet onze coach buiten of niet? En zijn we supporters die naam niet waardig als we onze frustraties uiten door ons in de tribunes tegen onze trainer te keren? Dat was vorige zaterdag, meer nog dan de wedstrijd op zich, dé hamvraag in de wandelgangen van het Jan Breydelstadion net na de match tegen Lierse.

Wie erbij was heeft het gezien, wie er niet was, heeft het, enigszins ingekleurd en vooral vrij indrukwekkend uitvergroot, in de pers hier of daar wel opgevangen. Als Blue Army kunnen we daar niet onverschillig tegenover staan. Laat ons, om te beginnen, heel duidelijk stellen dat ook binnen de BA-redactie, mensen eerder voor of eerder tegen de Noorse aanpak zijn en heeft ook iedereen zijn favoriete speler. We moeten niet heiliger willen zijn dan de paus, maar in de tribune zijn we allemaal een beetje trainer (de ene al wat meer dan de andere) en denken we het regelmatig allemaal beter te weten. Waarom speelt hij wel, maar die andere dan weer niet? Is dat nu nog een moment om te vervangen? Het zijn opmerkingen die iedereen wel eens laat vallen.

Maar, er is een maar. Vorige zaterdag keerde in het Jan Breydelstadion een aantal supporters zich manifest en vooral bijzonder luidruchtig tegen onze trainer. Waren het er enkele tientallen, enkele honderden of zelfs enkele duizenden? Niemand die het kan zeggen. Meteen ontstond tumult in de Brugse vakken. Pro en contra, zoals dat heet en trouwens heel logisch is. Tumult dat, op enkele spijtige voorvallen na, die we trouwens betreuren zoveel mag duidelijk zijn, louter verbaal bleef. Gelukkig maar!

Het mag in elk geval geweten zijn dat Blue Army niet achter dit soort van commentaar op de trainer staat. Hoewel we, zoals gezegd, zelf geen meningsloze wezens zijn, kiezen we er resoluut voor om onze Club in goede, maar meer nog in slechte dagen door en door te steunen. Door mensen aan te vallen en op die manier te kraken of dingen willen forceren helpt niemand Club een stap vooruit. Meer nog, hoe je het ook draait of keert, het heeft een volledig averechtse werking op gans de spelers- en trainersgroep. We moeten waarschijnlijk niemand meer wijzen op de tekens die Rune maakte net na het scoren van zijn doelpunt, of dat zeven of acht spelers meteen van het veld stapten na de match.

In elk geval, we moeten en we gaan vooruit. We staan aan kop in de Belgische competitie en er wacht ons ongetwijfeld een adembenemend seizoen. Dat kan echter alleen als we allemaal aan hetzelfde zeel trekken. We hebben al meermaals getoond hoe een groep supporters positief kan opvallen en hoe de twaalfde man een steun kan zijn voor de ploeg die op het veld staat. Positief denken en recht vooruit!