The Cook Islands: waar voetbal nog een spel van plezier is

The Cook Islands: waar voetbal nog een spel van plezier is

The Cook Islands liggen in de Stille Zuidzee enkele duizenden kilometers ten oosten van Australië in het werelddeel Oceanië. 15 eilanden op een oppervlakte zo groot als India (2,2 miljoen km²) vormen een onafhankelijke natie. Ter vergelijking: België is ca. 30.000 km². Let wel: de oppervlakte waarop de eilanden verspreid liggen is zo groot, de eilandjes zelf zijn piepklein. Zes noordelijke atollen en 9 zuidelijke vulkanische eilanden met allemaal hun eigen kenmerken, dat zijn The Cook Islands. Er leven naar schatting 18.000 mensen. Ongeveer een 37.000 Cook Islanders leven nog verspreid over Australië en Nieuw-Zeeland. De eilanden trekken 70.000 toeristen per jaar, maar de natie is er niet speciaal op voorzien. Rarotonga is het hoofdeiland en ligt zuidelijk. Van het noordelijke eiland Tongareva tot het hoofdeiland is maar liefst 1.185 km, om u een gedacht te geven. De inwoners zijn echte Polynesiërs, het zijn watermensen, vissers, zeevaarders, de beste in de wereld.

Het eerste leven in deze regio werd ontdekt tussen 500 en 800 N.Chr. Het eerste Europese contact was in 1595 met de Spaanse ontdekkingsreiziger Alvaro de Mendana. Tussen 1773 en 1779 bezocht kapitein James Cook de zuidelijke eilanden, behalve hoofdeiland Rarotonga ontdekte hij niet. Hij noemde ze "Hervey Islands". Toen de Russen in het begin van de jaren 1800 een eerste officiële zeevaart naar dit gebied maakten, noemden zij de eilanden "The Cook Islands", naar James Cook. In 1813 werd hoofdeiland Rarotonga pas voor het eerst opgemerkt door Westerlingen, die niet aan land gingen. Eén jaar later durfde een expeditie uit Nieuw-Zeeland en Australië wel aan land gaan, met alle gevolgen vandien. Er ontstond een bloedige strijd. De vriendin van de aanmerende kapitein, Ann Butchers, werd vermoord en opgegeten door de inwoners. Het is de énige blanke vrouw ooit die werd opgegeten door mensen uit de Stille Zuidzee. Na de ontdekking van Rarotonga overvielen vele ziektes het eiland. De populatie daalde van 7.000 naar 2.000 inwoners. Via kunstmatige migratie uit de omringende eilanden groeide dat aantal terug tot 9.000. Halverwege de 19de eeuw was het opnieuw bloedig op The Cook Islands. Peruviaanse piraten gijzelden vele inwoners, die nooit meer terugkeerden. In 1843 was Frankrijk op veroveringstocht in de Stille Zuidzee. De inwoners van Cook hadden schrik. Ze riepen de hulp van het Verenigd Koninkrijk in. Het VK kwam ter hulp, maar stond de eilanden af aan Nieuw-Zeeland. Op 7 oktober 1900 waren The Cook Islands officieel een deel van Nieuw-Zeeland.

Op 20 april 1965 werden The Cook Islands onafhankelijk. Maar de speciale band met Nieuw-Zeeland bleef bestaan. De Nieuw-Zeelanders zorgen voor jaarlijkse hulp, zijn een trouwe bondgenoot en bovendien hebben alle inwoners van de 15 Cook Eilanden recht op het burgerschap van Nieuw-Zeeland, indien zijn dat wensen. Dit geldt ook voor de inwoners van een ander (niet-Cook) eiland, Tokelau. De internetwebsites die eindigen op .tk verwijzen naar dit eiland, dat zijn domeinnamen gratis weggeeft. Andere Polynesische eilanden in de buurt zijn niet zo democratisch. Er is geen recht op vrije meningsuiting, er zijn opstanden, oa op de Fiji Eilanden. Maar The Cook Islands zijn uniek, hier gaat alles vredig en volgens de normale regels. The Cook Islands hebben drie officiële talen: Engels, Maori en Pupapukan. Op het eiland Palmerston, dat deel uitmaakt van The Cook Islands, heerst het Britse dialect uit de regio van Gloucester. In 1862 kwam William Masters uit Gloucester (Engeland) aan op dit onbewoond eiland met z'n drie Polynesische vrouwen. Ongeveer 90% van de inwoners heet er tegenwoordig Masters of Marsters, na een administratieve fout.

The Cook Islands omvatten een unieke natuur (palmbomen), met veel gelegenheid tot duiken en vissen. Het water in de nabije Oceaan is er constant tussen 23 en 30 graden Celsius. De dagtemperaturen bedragen constant tussen 27 en 30 graden Celsius, 's nachts tussen 3 en 5 graden Celsius. Het water is er helder tot op 200 voet. Op Rarotonga is er een vlieghaven, Air Rarotonga. De levensstandaard is er een pak lager dan bij ons, maar er is ook de mogelijkheid tot educatie. De mensen zijn er gelukkig en leven primitief. Visvangst is één van de grootse bezigheden.

Via het "FIFA Goal Project" kregen The Cook Islands 2 voetbalterreinen, kleedkamers en de nodige faciliteiten. Op 16 april 2003 was er een FIFA-delegatie aanwezig. Rond Kerstmis of Nieuwjaar 2004 moet de volledige infrastructuur in orde zijn. The Cook Islands zijn in oktober 2003 nummer 190 op de FIFA World Ranking, op 204 FIFA-leden. Voetbal staat er in z'n kinderschoenen.

Netbal is de nationale sport nummer één, voor rugby. De laatste jaren hebben The Cook Islands enkele opmerkelijke resultaten geboekt. Zo kon het zich kwalificeren voor de eindronde van The OFC Nations Cup van Oceanië, vergelijkbaar met een EK-eindronde in Europa. In de voorronde van het WK 2002 in Japan en Zuid-Korea wisten de eilandbewoners zelfs met 0-2 te winnen tegen Nieuw-Zeeland, hoogst verrassend. Maar ondanks dit moet de echte ontwikkeling van het voetbal nog steeds plaatsvinden. Deze goede resulaten zijn niet meer dan enkele onverwachte uitschieters. De natie telt 22 officiële voetbalclubs en drie scheidsrechters op de FIFA-lijst. 

Beelden uit de hoogste divisie van The Cook Islands

Voetbal wordt op The Cook Islands nog op de meest primitieve vorm beleefd en gespeeld. Het is vooral een spel van plezier. Geld is van geen enkel belang. De foto's zijn hiervan het meest duidelijke bewijs. Kijk en geniet zelf, dat zoiets nog mogelijk is anno 2003.