Stad koopt stadion Lierse niet

De stad Lier heeft vanavond besloten om het stadion van Lierse SK niet op te kopen. Volgens Lierse was de overname van het Lisp nodig om de club weer helemaal gezond te maken.

De stad haalde verschillende redenen aan voor de niet-aankoop van het complex. Volgens hen blijft Lierse met schulden zitten, zelfs als het stadion verkocht wordt. Bovendien zou de veiligheid in het stadion onvoldoende zijn.

Een zware klap voor Lierse, dat al geruime tijd geteisterd wordt door financiële problemen. Vorig jaar kregen de Pallieters maar op het nippertje hun licentie.

Zie hier het volledige persbericht van Lierse SK:

De afgelopen maanden is er heel wat te doen geweest over het al dan niet aankopen van het Lierse-stadion door het Lierse stadsbestuur. Het stadsbestuur wilde niet zomaar ingaan op het verzoek van het bestuur van Lierse om hun patrimonium over te nemen en zo voor de financiële middelen te zorgen die de club de ademruimte diende te geven om opnieuw gezond te worden en te blijven.

Het verhaal begon enkele jaren geleden toen de voorzitter van Lierse bij de stad kwam aankloppen voor een doorgeeflening. Na heel wat discussie (‘Behoort het wel tot de kerntaken van een stad om leningen te verschaffen aan voetbalclubs?’) werd de knoop in de gemeenteraad doorgehakt: er werd een lening van 3,7 miljoen euro toegestaan. In de overeenkomst werden een aantal elementen opgenomen die de terugbetaling dienden te verzekeren (bijv. een claim op de televisierechten). Enige tijd later stond de stad bovendien een borg van 1 miljoen euro toe.

Toch kwam de club dit voorjaar opnieuw in de moeilijkheden. Dit bleek duidelijk uit de bijna-weigering van een nieuwe licentie. Op het nippertje werden door de club de nodige inspanningen gedaan om de bondsschulden te vereffenen. Maar dat de nood hoog was, bleek al snel uit de nieuwe gesprekken die de club met de stad aanknoopte. Vers geld bleek nodig. Opnieuw was de stad bereid om de noodlijdende club te helpen, zij het uiteraard niet tegen elke prijs. Er kwam een ‘Comité 2006’ tot stand met vertegenwoordigers van het stadsbestuur en Lierse. Dit comité zou een echte ‘redding’ trachten te forceren.

Allereerst diende er een toekomstrapport te worden opgemaakt. Hiervoor werd door Lierse het bureau Strategus aangesteld. Strategus leverde dit rapport af op 6 september. Hierna kon het stadsbestuur aan het werk om het rapport te bestuderen en een dossier klaar te maken op basis waarvan een objectieve beslissing zou kunnen worden genomen. Dit bleek niet zo eenvoudig. Terwijl het Strategus-rapport voornamelijk handelde over een toekomstvisie en het zgn. ‘community-model’ (stadion laten gebruiken door de lokale gemeenschap, bijv. verenigingsleven), wilde de stad vooral de financiële toestand zoals ze op dát ogenblik was goed kennen en inschatten wat de aankoop van het stadion de Lierse burger zou kosten, nu en in de toekomst.

Daar kwam nog bij dat Lierse niet altijd even snel was met het vrijgeven van de nodige cijfers. Er was ook nog steeds geen overeenkomst met Lyra (dat eveneens in het door de stad overgenomen stadion zou moeten spelen). Bovendien sprong Lierse nonchalant om met de richtlijnen die de inspectie van Binnenlandse Zaken inzake de veiligheid van de infrastructuur had doorgestuurd. Intussen bleek immers dat, amper drie jaar na de ingebruikname ervan, de nieuwe tribune tal van ernstige tekortkomingen vertoont.

Omdat de stad geen kat in een zak wilde kopen, was verder onderzoek dus absoluut noodzakelijk. Daarom werd door het schepencollege een externe auditor (Ernst&Young) aangesteld om de bestaande cijfers te screenen en ontbrekende gegevens ‘op te sporen’. Dinsdagavond legde Ernst&Young zijn bevindingen voor aan het schepencollege. Hieruit blijkt dat, zélfs als de stad het stadion koopt voor 5,4 miljoen euro, er een netto negatief vermogen blijft bestaan, wat betekent dat er meer schulden dan bezittingen zijn. Dit negatief vermogen zal blíjven bestaan, zelfs wanneer niet enkel rekening wordt gehouden met de verkoop van het stadion, maar ook met een vooropgestelde belangrijke kwijtschelding van schulden door de bestuurders. Het is dus verre van zeker dat de club zich financieel zou kunnen redden na de input van de stad.

En er zijn nog meer onduidelijkheden in het dossier. Uit het inspectiebezoek van Binnenlandse Zaken dat vorige week woensdag plaatsvond, blijkt bovendien dat de veiligheid van de infrastructuur te wensen overlaat. Voor tribune 2 (de nieuwe tribune!) worden de kosten tussen de 750.000 en 1 miljoen euro geraamd (o.a. trappen en compartimentering). Voor het hele stadion zouden de kosten zelfs kunnen oplopen tot ongeveer 2,5 miljoen euro.

Dit alles betekent dat de stad minstens 7,9 miljoen euro ter beschikking van de club zou dienen te stellen, zónder dat dan zelfs maar een aanvang is gemaakt met een nieuwe exploitatie (mensen nodig), geschikte polyvalente ruimte voor verhuur aan verenigingen (verbouwingen nodig), nieuw beheer, … Het schepencollege zal op basis van alle gegevens waarover het vandaag beschikt, een voorstel aan de gemeenteraad van 29 november voorleggen. Dit voorstel houdt in dat de stad het stadion NIET koopt en ook de schulden niet kwijtscheldt. Over dit voorstel zal hoofdelijk worden gestemd.