Analyse Tussenbalans Serie A: de toppers

Na 16 van de 38 speeldagen waren de Italiaanse voetballers toe aan een welverdiende maar heel korte winterstop. Op 6 januari hervat de Serie A met o.a. de Romeinse derby. Tijd voor een voorlopige balans, waarbij we de ploegen indelen in 'de toppers', 'de verrassingen', 'de tegenvallers' en 'de rest'.

1. De Toppers

a) Juventus

Recordkampioen Juventus staat voorlopig op de eerste plaats. Een plaats die de Bianconeri zeker niet gestolen hebben, want de start van de ploeg uit Turijn was ronduit indrukwekkend. Lange tijd was er niemand die de machine van Capello tot staan kon brengen, niet in Italië en niet in Europa.
 
In de zomer heeft manager Luciano Moggi (foto, naast Capello) grote inspanningen gedaan om na een tegenvallend seizoen opnieuw een competitief elftal samen te stellen. Jonathan Zebina, Emerson, Fabio Cannavaro, Manuele Blasi en Zlatan Ibrahimovic kwamen richting Turijn en veroverden er onmiddellijk een basisstek. Om de sterren in het gelid te houden toverde Moggi nog iets uit zijn hoed: Fabio Capello verruilde verrassend AS Roma voor Juventus, de club waar hij vroeger nog als speler actief was.

Het effect bleef niet uit: uitgaande van een sterke defensie liep Juve al vlug weg van zijn concurrenten. Het moest zich nog maar éénmaal gewonnen geven, in Reggina. Tegen Inter lieten de Bianconeri een 0-2 voorsprong door de vingers glippen, en sindsdien zit er wat sleet op de machine. AC Milan kwam opzetten en op de 15de speeldag hield Juve thuis stand tegen een beter Milan zodat de Oude Dame 4 punten voorsprong behoudt op zijn naaste achtervolger. 

Het seizoen is voor Juve vroeger gestart dan voor de rest, omdat de troepen van Capello nog voorrondes voor de Champions League moesten afwerken. Vandaar wellicht de terugval in conditie. Na een deugddoende stop en gesterkt door de nakende terugkeer van David Trezeguet, lange tijd out na een schouderoperatie, is Juventus klaar om zijn positie te verdedigen en in Italië en Europa op zoek te gaan naar trofeeën.


b) AC Milan

AC Milan, de kampioen van vorig jaar, zag toen dat het goed was en behield zijn kern. Enkel Jaap Stam en Hernan Crespo kwamen de Rossoneri versterken, maar door een hardnekkige blessure kon de Nederlandse reus zijn stempel nog niet drukken. De Argentijnse spits was lang op zoek naar zijn beste vorm, maar de laatste weken scoort hij met de ogen dicht.
 
Milan was dit seizoen een slow starter: de kampioen speelde eerst slechts 4/9 een bij elkaar, met onder meer thuisverlies tegen het nietige Messina . Maar klasse komt steeds bovendrijven: Ancelotti kreeg zijn ploeg op de rails. Kakà en Shevchenko, de helden van vorig seizoen, hervonden hun beste vorm. De Oekraïense topspits kreeg ook een belangrijke individuele onderscheiding: de Gouden Bal, de prijs voor de beste voetballer in Europa van het jaar 2004, ging naar hem. Ook in de Champions League ging het de Rossoneri voor de wind: ze wonnen hun groep met Barcelona, Celtic en Shakthar.

Jaap Stam lijkt stilaan klaar voor een terugkeer op het veld, wat de nu al indrukwekkende afweer nog zal versterken. Voor Pippo Inzaghi is het nog wat wachten: de goaltjesdief is nog een tijdje uit en sukkelt eigenlijk al meer dan een jaar met allerhande ongemakken. Maar met Shevchenko, Crespo, Tomasson en Kakà heeft Milan meer dan waardige alternatieven. De hoop op het verlengen van de Scudetto hebben ze in San Siro nog lang niet opgegeven.


c) Inter

In het tussenseizoen waaide er een frisse wind in de blauwzwarte gangen: Facchetti had het voorzittersschap van Moratti overgenomen en slaagde erin heel wat toppers voor weinig geld naar Giuseppe Meazza te lokken: Juan Sebastian Veron werd gehuurd van Chelsea, Edgar Davids was einde contract bij Juventus, net zoals Esteban Cambiasso bij Real Madrid. Sinisa Mihajlovic was een andere belangrijke nieuwkomer. De Servische verdediger en vrijschopspecialist vergezelde zijn trainer Roberto Mancini naar Milaan. Mancini bleek nog de duurste transfer, maar zijn komst was prioritair voor het Inter-bestuur. Hij werd in staat geacht om na zoveel jaren een winnend Inter samen te stellen.

In de Champions League wierp die nieuwe aanpak alvast vruchten af: de Nerazzurri wonnen overtuigend hun zware groep met Bremen, Valencia en Anderlecht. Vooral de 1-5 pandoering die Valencia in eigen Mestalla kreeg was indrukwekkend.

Grote man bij Inter is Adriano: de spits koppelt een uitstekende fysiek aan kracht en is een voorhoede op zichzelf. Weinig verdedigers kregen vat op hem en hij slaagde erin om Christian Vieri compleet in de schaduw te spelen. Helaas voor de fans was er naast de uitstekende voorhoede en het ijzersterke middenveld, waar een ster als Edgar Davids zijn plaats niet kon veroveren, een zwak acterende afweer, zodat Inter heel wat onnodige tegendoelpunten te slikken kreeg. Dat resulteerde in liefst 12 gelijke spelen en slechts 4 overwinningen. De Nerazzurri zijn zowat de enige ploeg in Europa die nog niet verloren, maar met 15 punten achterstand op leider Juventus is dat maar een pleister op een houten been.

Toch geeft Inter de hoop op de Scudetto nog niet op. De competitie is nog lang en de ploeg kwam gesterkt uit het duel met Juventus, waar in 10 minuten nog 2 doelpunten achterstand opgehaald werden.

Binnenkort volgt de analyse van 'de verrassingen', 'de tegenvallers' en 'de rest'.