Interview Thompson hunkert naar Australië

Archie Thompson belandde vier jaar geleden bij Lierse SK. Hij kende er goede en slechte tijden. Enkele dagen voor zijn terugkeer naar Australië sprak Voetbalkrant nog even met hem.

Het eerste seizoen bij Lierse speelde je 31 officiële wedstrijden en maakte 9 goals. Het volgende seizoen speelde je slechts 5 wedstrijden met de A-kern en werd je naar de B-kern verwezen. Dat was een donkere periode voor jou. Daarna gingen de dingen alleen maar beter. Je werd opnieuw naar de A-kern gepromoveerd en dit seizoen is je beste bij Lierse. Kijk je met gemengde gevoelens terug naar je verblijf in België?

Ja, ongetwijfeld. Ik kan je zeggen dat tijdens mijn eerste seizoen bij Lierse ik me moest aanpassen aan de snelheid en het fysieke van het Belgische voetbal. Het jaar erna had ik problemen met de trainer (Ferrera, red.) en hij remde mijn carriere met een jaar af, en dat was een grote teleurstelling voor mij. Maar ik bleef werken en hij had spelers nodig zodat ik teruggeroepen werd naar het eerste elftal. Ik was erg blij dat hij vertrok, hoewel ik hem toch een goede trainer vond. Als persoon heeft hij niettemin nog een grote weg af te leggen. En dit jaar hebben we een geweldige trainer die de spelers enorm veel vertrouwen geeft. Wanneer een trainer vertrouwen geeft aan een speler, zie je dat op het veld.

Wel, als je naar Marius Mitu kijkt. Hij was ongelooflijk in de eerste ronde van de competitie. Hij was toen veruit de beste speler op de Belgische velden. Delorge deed het ook heel goed. Hij kan niet voor niks naar Anderlecht, en ook vanuit Nederland is er interesse. Onze trainer geeft echt veel vertrouwen en dat is denk ik één van de redenen dat ik het zo goed deed dit seizoen.

Dat is absoluut zo, maar toen Emilio Ferrera naar Lierse kwam, had ik misschien wel iemand nodig die me wakker schudde, en dat is dan ook gebeurd. Maar hij had me wel eerder kunnen terugroepen naar de A-kern.

Het was inderdaad een moeilijke tijd, ook voor mijn vrouw Em. Maar gelukkig is dat nu allemaal geschiedenis. En ik heb nu een stralende toekomst om naar uit te kijken met de nieuwe A-League in Australië.

Weet je, ik hou van Lierse, maar de moeilijkheden in België hebben me anders doen besluiten.

Neen, eerder financiële moeilijkheden. Ik ben financieel niet altijd veilig geweest en wanneer de lonen dan uitblijven en je jouw financiële verplichtingen niet kan nakomen, is dat moeilijk. Wanneer spelers zich niet enkel op het sportieve kunnen concentreren en met hun gedachten elders zijn, spelen ze toch op een ander niveau dan wanneer ze die zorgen niet hebben.

Tja, het is een nieuwe competitie en de clubs zijn nog steeds op zoek naar nieuwe spelers, maar mogelijk zullen er toch nog enkele spelers aangetrokken worden voor de start van de Hyundai A-League. 18 spelers is nog niet zo slecht en ik ben er vrij zeker van dat er mogelijk zelfs jonge spelers worden aangetrokken.

Ja, enkele spelers die ook hier in België spelen. Geoffrey Claeys en Andy Vlachos van Cercle Brugge. En ik ken ook nog 2 spelers die dit jaar nog in Engeland speelden (onder andere Muscat van Milwall, red.) Maar eigenlijk is alles nieuw voor me bij Melbourne Victory.

Ja, voorheen waren er meer teams, maar doordat er te weinig steun was vanuit de steden en er te weinig geld doorstroomde naar de clubs hebben ze deze nieuwe competitie opgestart. We spelen in één seizoen ook drie keer tegen dezelfde ploeg  om de competitie toch een beetje langer te laten duren.

Het is niet zoals hier dat wanneer je eerste eindigt in de competitie, dat je ook daadwerkelijk kampioen bent. Je kan bijvoorbeeld vierde eindigen en alsnog de titel binnenhalen.

Enkel vrienden, nieuwe mensen ontmoeten en het feit dat die mensen ons laten kennismaken met de cultuur hier. We hebben bijvoorbeeld een heleboel mensen die ons maandag komen helpen bij de verhuis van onze spullen naar de luchthaven.

Dat weet ik niet. Alles is mogelijk, maar het financiële aspect zal dan toch de doorslag moeten geven. Ze zullen al met een heel aantrekkelijk voorstel moeten komen opdat ik opnieuw in een ander land zonder mijn familie zal moeten gaan leven.