Analyse Seizoensanalyse KBHZ

 

Niet dat Beringen Heusden-Zolder op papier een zwakke kern had, hoor. En ook de entourage was op papier veel meer dan die van een modale tweedeklasser. Maar de spelers, die eerder door hun naam dan door hun efficiëntie werden aangetrokken, en het bestuur, dat financieel meerdere wurgcontracten aanging, konden van KBHZ nooit meer maken dan een erg grijze middenmotor, die naar het einde toe, mede door de heikele financiële situatie, in de degradatiezone belandde, en dat zelfs voor het forfait van de laatste competitiewedstrijden.

 

Al vanaf het begin liep het niet zoals het hoorde. Volgens de kenners mocht KBHZ rustig dromen van een eindronde-ticket, of wie weet van de titel. Maar al vroeg in de competitie bleek die prognose verkeerd. Na de zware 4-0-nederlaag op het veld van OH Leuven op de eerste speeldag volgden maarliefst vijf gelijke spelen, voordat er op de zevende speeldag verloren werd van Bergen, op eigen veld. Pas op de achtste speeldag kon een eerste keer gewonnen worden, op het veld van Geel (1-2). De eerste ronde zou slechts achttien punten opleveren. Wie dacht dat de winterprik soelaas zou brengen, mocht zijn gedachten alweer snel in de diepvriezer stoppen. In de loop van de tweede ronde nam technisch directeur Luc Nilis, die de komende ellende al van ver zag aankomen, ontslag, en de spelers werden niet meer op tijd betaald. Als ze al betaald werden. De financiële wanorde leidde zelfs tot het in vereffening gaan van Koninklijke Beringen Heusden-Zolder én de grootste soep in tweede klasse die het Belgische voetbal ooit heeft meegemaakt. Kortom, een seizoen dat bol stond van de negatieve energie zowel op als naast het veld.