Duitsers verslagen in eigen huis

Het was twee uur wachten op de verlossing in een meeslepend duel, maar het einde was bloedmooi. Met twee doelpunten in de laatste minuten van de verlengingen kneep Italië de Duitse strot dicht. De Squadra Azzura mag naar de finale in Berlijn. Duitsland vecht in Stuttgart voor de derde plaats.

De halve finale tussen Duitsland en Italië begon veelbelovend. Beide teams zochten meteen naar de openingstreffer. De afwerking liep echter stroef. Bovendien stonden Fabio Cannavaro en Marco Matterazi en aan de overkant Per Mertesacker en Christoph Metzelder sterk te verdedigen. Op het kwartier had Simone Perrotta eigenlijk moeten scoren, maar de bal huppelde te ver van zijn voet en Jens Lehmann kon wegwerken. Na een half uur spelen, kon Arne Friedrich Luca Toni nog net het scoren beletten. Aan de overkant schotelde Miroslav Klose aan Bernd Schneider een uitgelezen kans voor, maar de winger knalde hard over.   

Meer voorzichtigheid na de koffie. Opnieuw namen Italië en Duitsland afwisselend het initiatief in handen, maar het leek allemaal net iets minder intens dan voor de rust. Toch brak Klose na vijf minuten aftasten opeens door, maar Gianluigi Buffon kwam goed uit. Aan de overkant moest ook Lehmann al snel ingrijpen na een doorbraak van Grosso. Duitsland had nu meer de overhand en Lukas Podolski draaide zich knap vrij, maar Buffon stond op de juiste plaats. Acht minuten voor tijd kreeg Michael Ballack de kans om een vrije trap net buiten het strafschopgebied te trappen, maar zijn inzet zoefde over. Lehmann zorgde nog voor enige opschudding door Perrotta samen met de bal onder handen te nemen, maar de match stevende recht op extra tijd af.

De verlengingen waren ongemeen spannend. Italië zocht meteen naar de verlossende goal, maar stuitte tot twee maal toe op het doelkader. Invaller Alberto Gilardino vond de paal op zijn weg. Twee minuten later kwam Gianluca Zambrotta de dwarsligger tegen. De Duitsers probeerden het evenwicht te herstellen, maar de Italianen leken nu meer gebrand op een zege.  

In de tweede verlenging werden de gaten groter en groter. Het regende nu kansen en een doelpunt hing in de lucht. Del Piero vond geen gelegenheid om van dichtbij binnen te trappen. Andrea Pirlo probeerde het van ver, maar Lehmann was paraat. Tussendoor counterde Duitsland gevaarlijk. Vooral David Odonkor werd dreigend. Hij lepelde een voorzet perfect op het hoofd van Podolski, maar de Poolse Duitser kopte naast. Het doelpunt moest vallen, en kwam er in de 119de minuut voor Italië. Na een hoekschop leek Pirlo te lang te twijfelen, maar hij vond Fabio Grosso. De verdediger draaide de bal prachtig aan de verre paal binnen. Een minuut later mocht Alessandro Del Piero voor dé apotheose zorgen door een schitterende tegenaanval van Gillardino subliem af te werken in de winkelhaak. Het definitieve einde voor Duitsland. Italië verdiend naar de finale.

Duitsland: Lehmann, Friedrich, Metzelder, Mertesacker, Lahm, Borowski (Schweinsteiger 72), Ballack, Kehl, Schneider (Odonkor 83), Klose (Neuville 111), Podolski.

Italië: Buffon, Zambrotta, Cannavaro, Materazzi, Grosso, Camoranesi (Iaquinta 90), Perrotta (Del Piero 104), Gattuso, Pirlo, Totti, Toni (Gilardino 74).