Analyse Crisis in het Waasland?

RS Waasland zit in een sportief dipje dat een doorn in het oog lijkt van sommige bestuursleden, spelers en supporters. Voor het seizoen omschreven ze zichzelf nog als aspirant eersteklasser. In hun clubblad van 30/08 lazen we nog : "...een super ambitieuze ploeg die net als Red Star een gooi wil doen naar promotie". Mooie worden die tot hiertoe niet door de resultaten ondersteund worden. Er was de desastreuze uitschakeling in de beker tegen Dender na een doelpuntrijke wedstrijd en in de competitie werd ook nog niet veel gesprokkeld voorlopig. Voorlaatste met 1 schamel puntje ; dat is een uiterst triest ogende balans.

Enkele weken geleden zorgde voorzitter Poppe voor algemene opschudding door in Het Laatste Nieuws te stellen dat hij "een ploeg janetten" bezig had gezien na de wedstrijd tegen Tienen. Hij vergeleek zijn spelers met een stelletje koketterende dandy’s. Voetbal is niet het etaleren van je "goede haar-dag" op de catwalk, maar wel vechten voor de bal, duels aangaan, inzet betonen en strijden voor de eer van het vaandel. De afkeuring voor de ganse groep klonk die dag doorheen elke lettergreep en waarschijnlijk hoopte de manager met deze woorden zijn modellen terug om te toveren tot de krijgers van weleer. Er werden best zware inspanningen geleverd vanuit het bestuur om de club te versterken. Sels, Flies, Smet en vele anderen werden aangetrokken en de kern werd hiermee verder versterkt. En zoals het een zakenman betaamt wil deze "return-on-investment" of er zullen maatregelen volgen.

Voorlopig is er meer opkomst en kan de club commercieel en sportief groeien, maar resultaten zijn nodig en iedereen beseft dit binnen de organisatie. De trainer voelt de bui al enkele weken hangen en je hoort dat ook doorheen zijn interviews : "We hebben een moeilijke start met vijf lastige tegenstanders. Wanneer kan je dan tevreden zijn ? Als je 100% geeft op training en je bent dan niet goed... We werken hard en dus heb ik niemand iets te verwijten." Het klinkt als een reeks goed ingestudeerde excuses, een pleidooi voor de jury van voetbalkenners en voetballiefhebers. Hoe lang kan deze trainer de dag des oordeels afhouden nu de druk vanuit de club en haar groeiende professionalisme zich als een dreigende donderkop over hem ontvouwt ?

De vraag is hoelang het nog duurt voordat de raad van bestuur vindt dat de trainer zichzelf iets te verwijten heeft... Het wondermiddel bij slechte prestaties is statistisch gezien nog steeds het ontslagen van de trainer, zeker wanneer je over een kwalitatief sterke groep beschikken kan. Het is dus aan de spelers om te bewijzen hoezeer ze voor hun trainer willen vechten. Ze zijn in elke geval aan hun supporters, aan de investeerders, aan zichzelf en aan al wie zich voor de club inzet verplicht de knop om te draaien en voor klinkende resultaten te zorgen. Een moeilijke start omwille van zware tegenstanders is geen excuus als je pretendeert te willen stijgen. Dan moet je gemiddeld 2 punten per wedstrijd halen en daar zitten ze nu schromelijk onder met hun 0.33 punten per wedstrijd.

Dit weekend volgt een moeilijke wedstrijd thuis tegen Oostende. De clichés dringen zich op en bij verlies lijkt de trainer kop van jut te worden. Je kan bezwaarlijk een ganse ploeg ontslagen - om er maar één cliché uit te lichten waarmee een bestuur zich dan steeds vergoelijkt.. De trainer horen we nu al zeggen dat "je machteloos staat aan de zijlijn. Je hangt af van de spelers en hun inzet. Je kan het zelf niet forceren". Volgt het eerste ontslag van deze jaargang spoedig of weet trainer Benny Lobijn zich te handhaven ? We wensen hem het beste toe en hopen alvast dat hij beschikt over een goede talisman.  Indien niet dan zoekt hij best een konijnepootje, een hoefijzer, een klavertje vier...