Analyse Wetteren op slotspeeldag herfstkampioen

In de laatste dagen van 2006 kunnen de spelers genieten van een welverdiende rust. De mogelijkheid om eens terug te kijken op de gebeurtenissen van dit seizoen dient zich nu aan. Voetbalkrant neemt hierom de heenronde in derde klasse A nog eens onder de loep. Daar kan het overigens nog alle kanten uit. Voorlopig prijkt Standaard Wetteren, dat op de laatste speeldag de herfsttitel binnenhaalde, helemaal bovenaan.

 

Het zal voor Wetteren straks aartsmoeilijk worden om van 2007 een evengoed jaar te maken dan 2006 was. Wetteren is zonder twijfel de kampioen van 2006. Vorig seizoen speelde Wetteren een onwaarschijnlijk sterke terugronde en in de heenronde van dit seizoen werd er gewoon op hetzelfde elan verder gegaan. In 2006 verloor Wetteren slechts één competitiewedstrijd, tegen Doornik was dat. Het vertrek van Schockaert werd goed opgevangen. Wetteren kon dan ook vaak rekenen op Mattis Persoons. Het begon nochtans maar moeizaam in de thuismatchen, maar toen ook dat probleem verholpen was lag de weg naar de top helemaal open. De laatste vier thuiswedstrijden werden gewonnen, wel nooit met meer dan twee doelpunten verschil. Wetteren sloot het jaar af met een erg knappe 19 op 21 en stak Doornik op de laatste speeldag nog voorbij.

 

FC Doornik en Diegem bevinden zich al het hele seizoen in elkaars buurt. Zij waren de eerste leiders in derde klasse A. Beiden waren dus een aangename verrassing, al was van Doornik wel geweten dat het een sterk elftal had. Diegem zette net als voorgaande jaren weer een goed collectief geheel neer. Doornik hield het langst stand bovenaan en bracht het grootste gedeelte van de heenronde op de eerste plaats door. In de eerste tien wedstrijden haalde Doornik 22 punten wat volstond voor de periodetitel. Doornik leek klaar om de herfsttitel in de wacht te slepen, maar liet zich nog dwarsbomen door Meerhout. Hoe dan ook zal Doornik dit seizoen wellicht hoog eindigen. Van Diegem verwachtte iedereen een terugval. Die kwam er ook wel een beetje op het einde, maar Diegem hield toch maar knap zijn derde plaats vast. Stuntzeges tegen Cappellen en Geel leidden een knap competitiebegin in. Elke week stond er weer een stevig blok, enkel in de laatste drie wedstrijden kon Diegem geen punten meer sprokkelen. Counterploeg Torhout doet het ook beter dan verwacht en draait eveneens mee binnen de eerste vier.

 

Dan is het misschien tijd om de situatie van de ploegen die voor aanvang van het seizoen uitgeroepen werden tot titelkandidaat te bekijken. Eerst is er Geel. Dat staat er nog goed voor. De zes min punten waren al na twee weken weggewerkt en Geel zette zijn inhaalrace in. Cappellen zette Geel weer met de voetjes op de grond, maar dat duurde niet lang. De top vijf kwam langzaam aan in zicht. Op het einde stokte het dan toch wat met een 6 op 12 tegen stuk voor stuk haalbare tegenstanders. Trainer Fuat Capa werd hierdoor aan de deur gezet. Met een 3-0 zege tegen Turnhout werd het jaar toch nog positief afgesloten. Of Geel nog in de buurt van de titel komt valt af te wachten. De achterstand op Wetteren bedraagt negen punten. Dat is een grote, maar geen onoverbrugbare kloof.

 

Het verhaal van FCN Sint-Niklaas en Cappellen is er vooral één van ontgoocheling. Sint-Niklaas had erg zijn best gedaan op de transfermarkt, maar blijkbaar toch net niet genoeg. De resultaten waren ontgoochelend en vaak bleef Sint-Niklaas steken op een gelijkspel. Ook in eigen huis liep het niet denderend. Sint-Niklaas vatte post in de middenmoot. Er moest een kop rollen en het werd die van de trainer. Na de aanstelling van Theo Custers als coach behaalde Sint-Niklaas toch nog zes punten. Zo werd er nog heel wat goedgemaakt en is de eindronde zeker nog niet buiten zicht. Cappellen nam een nog slechtere start. Op een gegeven moment werd het zelfs nutteloos om naar boven te kijken. Gelukkig had Schoenmaekers nog wel eens een begenadigde dag. Cappellen moest zich tevreden stellen met een plaats in het midden van de rechterkolom. Maar in de laatste vijf wedstrijden liep het plots veel beter. In verdedigend opzicht zat het zelfs uitstekend in elkaar, in de laatste acht matchen hield Cappellen de nul. Dat leverde dus toch nog een 13 op 15 en een goed gevoel bij de winterstop op.

 

SV Oudenaarde en Péruwelz hebben er een gelijkaardige heenronde opzitten. Beide clubs zijn promovendussen die goed van start gingen. Oudenaarde was vooral thuis erg sterk en ging lang mee in de strijd om de eerste periodetitel. Péruwelz kwam pas tegen het einde van die eerste periode helemaal op gang. Beide ploegen legden indrukwekkende resultaten voor, maar belandden dan in een soort van vrije val. Oudenaarde en Péruwelz konden zich toch nog net op tijd herstellen. Deze teams worden tegen het einde van het seizoen in de middenmoot verwacht.

 

Willebroek-Meerhof rekent dit seizoen op een sterke terugronde. Dat zal nodig zijn om onderin weg te geraken. Willebroek-Meerhof kende een desastreuze start en moest het langst wachten op het eerste punt. SK Maldegem moest dan weer het langst wachten op een eerste overwinning. De trainerswissel leek bij Willebroek-Meerhof toch het een en ander teweeg te brengen. Maar het hield al snel op. Bij Maldegem werd er nog een spectaculair punt behaald, maar in de laatste twee thuismatchen kwam Willebroek-Meerhof ruimschoots tekort. Na nieuwjaar zal het dus beter moeten. Maldegem had wellicht ook meer van de heenronde verwacht. De nederlagen volgden elkaar op. In Turnhout kwam het tot een ware blamage na 8-0 verlies. Twee weken later tegen RC Mechelen mocht Maldegem zijn eerste overwinning vieren. De week nadien werd bij de toenmalige koploper, Diegem, in blessuretijd een punt weggekaapt. In de wedstrijd tegen Willebroek-Meerhof gaf Maldegem echter onbegrijpelijk een 3-0 voorsprong weg. Dat kan later misschien nog wel zwaar doorwegen. Maldegem lijkt vooral nood te hebben aan efficiënte spelers.

 

De youngsters van SW Harelbeke verweren zich dapper in derde A, maar dat blijkt niet genoeg te zijn. Al te vaak liet Harelbeke een gunstige situatie uit zijn handen glippen. Enkel tegen Maldegem werd er gewonnen. Harelbeke staat nog voor een lange en zware strijd, al is alles nog mogelijk. Verbroedering Meerhout en SK Londerzeel, de koning van de gelijke spelen, zijn twee andere ploegen die verwikkeld lijken in de degradatiestrijd. Maar deze ploegen houden voorlopig nog goed stand. KV Turnhout en RC Mechelen lijken geschikt voor een seizoen in de grijze middenmoot. Enkel wat meer regelmaat kan daar iets aan veranderen.