Analyse Genk leider, maar geen kampioen?

KRC Genk is met veertig punten de fiere leider in de Jupiler League. De Limburgers tellen drie punten meer dan eerste achtervolger Anderlecht. AA Gent volgt al op zeven punten terwijl Club Brugge en Standard negen punten moeten goedmaken. Racing verloor slechts één keer, 4-1 op bezoek bij het sterke Charleroi. 


Defour en Vaesen in de kijker

Racing Genk haalde Willy Reynders als technisch directeur, maar in de zomer stalen Steven Defour (foto) en Jos Vaessen de show. De jonge Defour dreigde met oude wetten om een transfer naar Ajax af te dwingen, maar uiteindelijk kwam het zover niet. Standard rook zijn kans en kocht hem voor een prijsje weg bij Genk. Voorzitter Vaessen was hiervan zo aangedaan dat hij meermaals zwaar uithaalde naar zijn voormalige toptalent en diens entourage. De relatie van Vaessen met Standard zou nooit meer goedkomen. 

Uiteindelijk nam Vaessen zelfs ontslag als voorzitter van Racing Genk. De topindustrieel blijft wel nauw verbonden aan de club en trekt zijn investeringen zeker niet terug. Opvolger Harry Lemmens toonde meteen dat hij minder in de kijker wil lopen dan zijn voorganger. Hij blijft meer op de achtergrond.


Van broos naar Broos

Genk was vorig seizoen nog een broos team, dat veel te vaak punten verloor en te kort kwam in de toppers. Dit seizoen zou het anders lopen. Hugo Broos (foto) leek eindelijk de groep in zijn greep te hebben gekregen en loodste het team naar de eerste plaats. Racing pakte uit met aanvallend voetbal, waarbij de flanken goed werden gebruikt. Met een relatief jonge bende bewees Broos dat hij het nog steeds kan. 

KRC begon het seizoen schitterende met vlotte zeges tegen Zulte Waregem en Lierse. Daarna kwam Standard op bezoek. De Rouches werden lange tijd weggedrukt, maar pakten op pure kracht een punt. Genk herpakte zich snel van de opdoffer en bleef prachtige combinaties op de mat brengen. De Limburgers klommen naar de eerste plaats in de stand en zorgden voor dé sensatie van de heenronde door zwaar uit te pakken in Anderlecht. Paarswit ging met 1-4 de boot in. 

Genk werd voor het eerst gebombardeerd tot titelfavoriet, maar de jonkies lieten hun hoofden niet gek maken. Broos hamerde er op dat er nog moeilijke duels zouden komen. Die kwamen er ook, zeker na het uitvallen van Ivan Bosnjak. Racing snakte naar de winterstop en liet al eens steken vallen. Er werden nog steeds voldoende kansen gecreëerd, maar de frisheid leek weg. Op speeldag 16 kwam dan in Charleroi de eerste nederlaag van het seizoen. Toch mocht Genk als leider gaan genieten van een verdiende rustperiode.


Jong en Belgisch met een scheutje buitenland

Dat Racing Genk eerste staat is knap, maar het is bijzonder knap dat dit vooral met Belgen kan. Bovendien beschikt Genk over de jongste kern in eerste klasse. Belangrijk is dat deze groep hongerig is naar succes. Iets wat we bij de oude garde af en toe misten de jaren na de vorige titels.

Naast Defour verloor Genk een resem invloedrijke spelers. Voor aanvallers Bob Peeters (Lierse), Orlando Engelaar (Twente), Paul Kpaka (Roeselare) en Nenad Stojanovic (Brussels) was er geen plaats meer in Limburg. Ook Justice Wamfor (Germinal Beerschot) en Koen Daerden (Club Brugge) namen afscheid. Het leek onmogelijk om deze verliezen op te vangen, maar het geld werd goed besteed.

Broos pakte uit met een totaal nieuw centraal middenveld. Wouter Vrancken werd bij Gent weggeplukt, terwijl Wim De Decker van GB overkwam. Het bleek een gouden tandem, onmogelijk te ontwrichten en op een sobere manier sterk in de opbouw. Ook belangrijk was het aantrekken van Ivan Bosnjak (foto). De Kroaat van Dinamo Zagreb toonde zich een ware goalgetter en was goed in de combinaties. Racing zal hem vanwege een blessure wel moeten missen tot het einde van het seizoen. Achterin kwam Jean-Philippe Caillet (Litex) postvatten. De 29-jarige Fransman is de oudste speler in de ploeg. 

Maar niet alleen de nieuwkomers zorgden voor een nieuw elan. Ook de flankspelers Tom Soetaers en Thomas Chatelle wonnen aan vertrouwen en werden steeds belangrijker. Misschien zelfs nog belangrijker zijn de aanvallende impulsen die uitgaan van vleugelverdedigers Sebastien Pocognoli en Hans Cornelis. Bovendien ontpopte die laatste zich als een secure strafschopnemer. Kevin Vandenbergh kreeg dan weer redelijk vaak kritiek, maar hij toonde toch weer dat hij een echte goalgetter is. De stevige Eric Matoukou vormt dan weer de ideale partner voor de immer rustige Caillet. 

Broos koos voor Logan Bailly als doelman. Hij heeft geen seconde spijt gehad van zijn beslissing. De 21-jarige Luikenaar bewees dat hij er klaar voor was en dwong zelfs een plaatsje bij de Rode Duivels af. Een topploeg heeft een topkeeper nodig en Bailly bezit zeker de juiste eigenschappen. Hij beschikt over de nodige dosis lef, maar kan evenzeer rekenen op pijlsnelle reflexen. Dit is een doelman die punten pakt als het even iets minder draait. Bovendien lijkt hij zijn enthousiasme over te brengen op de rest van de ploeg. Deze jongen wacht een grote toekomst.


Stilstand is achteruitgang

In de wintertransferperiode zaten ze bij Racing niet stil. Met Jan Moons en Gert Claessens werden twee spelers naar Lierse versast. Met het oog op de toekomst kwam doelman Davino Verhulst over van Beveren. Als vervanger van de geblesseerde Bosnjak werd Jackson Coelho (foto) gehuurd van Getafe. De Braziliaanse aanvaller speelde eerder de pannen van het dak bij Westerlo, maar kampt met een conditionele achterstand. Toch mogen we veel van het 20-jarige talent verwachten. 

Ook in eigen huis staan de talenten te trappelen om door te breken in het eerste elftal. Faris Haroun was al jaren een grote belofte, maar lijkt nu eindelijk echt zijn plaats in de basis te veroveren. De 21-jarige aanvallende middenvelder zorgt er bovendien voor dat Broos tactisch kan schuiven. Verder pushen Alex Da Silva en Goran Ljubojevic zeker voor een plaatsje in de ploeg. Sven Verdonck is één van de vele jongeren die staan te trappelen om meer te spelen. Op zijn minst kunnen we stellen dat deze jongens de rest scherp houden en naar een hoger niveau duwen.

Leider, maar geen kampioen

Iedereen die ook maar iets met Racing Genk te maken heeft, beweert bij hoog en bij laag dat de club geen titelkandidaat is. Voor het voltallige bestuur, de technische staf en de trainers blijft Anderlecht de grootste kanshebber. Volgens Broos en co mikt Genk nog steeds op het behalen van Europees voetbal. Stiekem mogen de Limburgers toch van meer dromen. De enige die voorzichtig liet uitschijnen op een kampioenenviering te hopen was Cornelis.

Eerlijk gezegd lijkt Anderlecht inderdaad over het meeste talent te beschikken. Bovendien is de Genkse garde nog erg jong en redelijk onervaren. Daarentegen is de honger in het Fenix stadion misschien wel het grootst. Als KRC Genk de eerste weken goed kan overleven en Coelho terugkeert naar zijn topvorm, dan kunnen de Limburgers in ieder geval nog heel lang meespelen in de titelstrijd.