Del Piero: 'De man van de Oude Dame'

Afgelopen week belichtte Voetbalkrant.com uitgebreid de carrière van Francesco Totti. De speler van AS Roma is een echte clubspeler, maar zo zijn er nog meer in de Italiaanse competitie, Alessandro Del Piero, speler van Juventus, bijvoorbeeld. Opnieuw een moment om een speler in de spotlight te zetten.

Hoe het allemaal begon
Del Piero begon zijn carrière in 1991 bij Calcio Padova, maar lang duurde het niet vooraleer hij het hogerop ging zoeken. In 1993 vertrok de aanvaller naar Juventus. Dit was duidelijk een goede keuze want Del Piero speelt nog steeds bij Juventus. Het eerste seizoen van de Italiaanse international bij Juventus was een klein succes. Elf wedstrijden en al vijf doelpunten. Een start die hem in 1994 een vaste basisplaats opleverde. Seizoen na seizoen speelde Del Piero uitstekend, maar vooral op het einde van de jaren negentig was hij het belangrijkst voor Juventus. In het seizoen 1997–1998 scoorde hij maar liefst 21 doelpunten. Een jaar later kwam er een eerste dipje voor Del Piero. De aanvaller speelde amper acht wedstrijden. Lang duurde de slechte periode niet want het volgende seizoen kwam hij meer dan dertig keer in actie voor De Oude Dame.

Ook de afgelopen jaren liep het uitstekend voor Del Piero. In de seizoenen 2004 tot 2006 maakte de aanvaller maar liefst 26 doelpunten. Juventus moest, vanwege een omkoopschandaal, dit seizoen starten in de serie B. Verschillende sterspelers als Emerson, Cannavaro, Vieira, Ibrahimovic, Thuram en Zambrotta verlieten de club maar Del Piero bleef De Oude Dame trouw. En gelukkig voor Juventus, want Del Piero scoort ook dit seizoen aan de lopende band. Zestien treffers in achttien wedstrijden. In totaal speelde Del Piero al meer dan vijfhonderd wedstrijden in het shirt van Juventus.

Vijf keer won Del Piero de titel met Juventus; in de seizoenen 1994/1995, 1996/1997, 1997/1998, 2001/2002 en 2002/2003. Er zijn maar weinig spelers die kunnen zeggen zoveel prijzen te hebben gewonnen bij één club. Ook won hij vier keer de Italiaanse beker met de Oude Dame.

De liefde voor Juventus is immens groot. Ook de club wil Del Piero langer aan zich binden. Zo kreeg Del Piero, net als Pavel Nedved, een contract voor het leven. Hiermee kan hij ook na zijn actieve voetbalcarrière bij Juventus actief blijven, als jeugdtrainer en later als hoofdcoach van het eerste team. De clublegende zou ook zijn gevraagd na zijn loopbaan voorzitter te worden van Juventus.

Gewonnen en verloren finales

Del Piero stond in zijn carrière bjina in alle finales. De aanvaller speelde 4 Champions League-finales, maar won er slechts ééntje. De Oude Dame haalde drie jaar achter elkaar de finale met grote namen zoals Vialli, Davids en Zidane. 

In 1996 won Juventus in Rome de finale van Ajax. Nadat de eindstand op 1-1 was bepaald door doelpunten van Ravanelli en Litmanen won Juventus via strafschoppen. Een jaar later stond Juventus in München tegenover Borussia Dortmund. Dit keer ging de Italiaanse club onderuit met 3-1.

In 1998 liep het opnieuw fout, ditmaal tegen Real Madrid. De wedstrijd in de Amsterdam Arena werd door een mooie goal van Mijatovic beslist. Ook in 2003 haalde Del Piero de finale, maar opnieuw kon het deze niet winnen. De Champions League lijkt alleen maar teleurstellingen te herbergen voor Del Piero.

Squadra Azzura

Met de nationale ploeg kende Del Piero successen, maar zeker ook mindere periodes. In 1998 werd hij met grootse verwachtingen opgesteld op het WK, maar de concurrentie met Robert Baggio was te groot. De aanvaller van Juventus speelde een erg mager toernooi. In die periode kreeg hij ook zijn bijnaam, Pinturicchio (naar een kleine schilder uit Perugia), van Gianni Agnelli, de toenmalige baas van Juventus. Hij vond Del Piero maar een mager doorslagje van Roberto Baggio, die door Agnelli “Raffaello” genoemd werd. 

Ook het EK 2000 was weinig succesvol voor Del Piero. Gaandeweg het toernooi werd hij uit de ploeg gespeeld door een nieuwe favoriet uit Italië. De ster van AS Roma, Francesco Totti, hield de aanvaller van Juventus uit het nationale elftal. 

Op het wereldkampioenschap in 2006 was Del Piero wisselspeler. Hij bewees zijn doelgerichtheid eens te meer toen hij in de halve finale tijdens zijn invalbeurt de beslissende treffer scoorde en daarmee favoriet en thuisland Duitsland naar huis stuurde. In de finale wist hij in de penaltyreeks koel te blijven en te scoren. Na vele jaren kende hij dus eindelijk ook bij de nationale elf succes. 

En voor de rest...

Del Piero is een muziekfan. Zo heeft hij al verschillende CD’s op zijn naam staan.
 
Pelé nomineerde hem in de FIFA top 100, een lijst van de 100 grootste, nog levende, voetballers. Deze lijst werd opgesteld door de Braziliaan naar aanleiding van het 100-jarig bestaan van de FIFA. 

Del Piero was één van de uitverkorenen om de Olympische vlam te dragen tijdens de Winterspelen in Turijn in 2006. 

Del Piero is het best gekend omwille van zijn vrije trap techniek. Met uiterste precisie weet hij de bal over de muur in de goal te werken. De Italiaan is ook een penaltyspecialist. Zo scoorde hij in '98 tijdens de halve finale van de CL tegen Monaco twee keer via een vrije trap en een keer via een strafschop.