Seizoensverloop

Lokeren speelde zijn laatste wedstrijden van het seizoen in het zwart, naar aanleiding van een sponsoringcontract met Start People. De Waaslanders hadden geen betere kleur kunnen krijgen voor deze sponsoring, want het was een perfecte illustratie van hun seizoen. Sporting Lokeren is jaar na jaar een degelijke eersteklasser, die dan enkele keren opvalt door een mooie prestatie tegen een topclub. Dit jaar waren er echter weinig van die topmomenten.

Lokeren had nochtans een mooi seizoen kunnen draaien, maar het had zijn doodsvonnis al getekend in het tussenseizoen : bijna het volledige scorend vermogen trok namelijk naar andere oorden. Hakim Bouchouari dacht hogerop te kunnen doorbreken bij Standard, Goran Drulic’ contract woog te zwaar en dus vertrok die naar Kreta, Aristide Bancé kon geld opbrengen en werd dus verpatst aan Metalurh Donetsk. Roger Lambrecht en Willy Verhoost stelden de supporters echter gerust en waren er zeker van dat een nieuw trio spitsen het vorige zou doen vergeten. Het ging om de internationals Goran Maznov en Patiyo Tambwe, en de Burkinees Issa Traoré. Maar het draaide niet uit zoals men gehoopt had…

Het seizoen begon nochtans veelbelovend : Lokeren klopte op de eerste speeldag Standard met 2-1. Onder andere voor Killian Overmeire was er een glansrol weggelegd, de youngster scoorde een magistraal doelpunt. Er leek geen vuiltje aan de lucht, meer nog, Lokeren bleef ongeslagen tot en met de vijfde speeldag. Op de zesde speeldag werd dan verloren van RSC Anderlecht. Geen schande uiteraard om te verliezen op het veld van de toekomstige landskampioen. Maar vanaf dan ging het zienderogen bergaf met de Waaslanders. Het was wachten tot de elfde speeldag voor een opflakkering van Sporting.

Lokeren stond ondertussen al vijftiende toen het Club Brugge mocht ontvangen. Blauw-zwart ligt Lokeren wel en het werd dan ook een zinderende avond op Daknam. Er werd gewonnen met 3-2, ondanks de uitsluiting van verdediger Madi in de eerste helft. Maar een geniale Aboubacar Camara Mbaye zorgde voor de overwinning, onder meer via een fantastische lob vanop 40 meter van het doel van Stijn Stijnen. Lokeren leek weer vertrokken, maar niets was minder waar : er werd niet meer gewonnen tot de winterstop en Lokeren ging de winter in als zeventiende. Ook de teruggekeerde Slavoljub Muslin had het tij niet kunnen keren en had dus een zware taak voor de boeg in de tweede seizoenshelft.

De oorzaken waren duidelijk : de nieuwe spitsen waren geen killers voor doel. Goran Maznov speelde zwak en scoorde slechts tweemaal, Patiyo Tambwe toonde wel zijn technische bagage, maar scoorde niet in 15 wedstrijden. De club ging dus op zoek naar een nieuwe spits en kwam uiteindelijk uit bij de Marokkaan Mohamed Armoumen. Armoumen speelde al eens onder coach Muslin en werd warm aanbevolen door de Serviër. De grootste transfer was echter die van Marcel Mbayo. De snelle Congolees was vroeger de publiekslieveling op Daknam en moest dat weer worden in 2007, wat uiteindelijk ook lukte.

Met goede moed begon Lokeren aan de terugronde in de competitie. Die terugronde zou meer dan eens hetzelfde spelbeeld gaan opleveren : Lokeren is de beste ploeg met veel aanvallende intenties, maar mist geluk en vooral killersinstinct voor doel. Patiyo Tambwe begon uiteindelijk wel te scoren. Tegen Cercle Brugge, op speeldag 19, prikte de Congolees zijn eerste twee doelpunten tegen de netten. Uiteindelijk zou hij stranden op ?? doelpunten op het einde van het seizoen. Die doelpunten zijn grotendeels ook de verdienste van nieuwkomer Armoumen. De Marokkaan is duidelijk geen goalgetter, maar hij is technisch sterk en werkt hard en is een perfecte aangever voor Tambwe gebleken.

Toch had Lokeren nog veel meer moeten scoren. Vooral thuis was Lokeren telkens de betere, maar kon het zijn veldoverwicht niet omzetten in doelpunten. Onder andere de thuiswedstrijden tegen Roeselare, Westerlo en Racing Genk hadden een driepunter moeten opleveren. Maar Sporting kon telkens niet genoeg scoren en bleef zo steken in de degradatiezorgen. Het grote dieptepunt was de uitwedstrijd op Beveren, mededegradatiekandidaat én aartsrivaal. Lokeren kreeg in het begin van de match al een doelpunt cadeau en rood voor Lardenoit, maar toch moesten ze uiteindelijk nog de duimen leggen voor de Ivorianen. Het was een zware klap die Lokeren moeilijk te boven zou komen. Het bleef knokken tot het einde, maar op de 33e speeldag mochten ze dan toch opgelucht ademhalen : Beveren speelde gelijk in Bergen en zo was Lokeren helemaal veilig.

De laatste wedstrijd moest een mooie afsluiter worden, er werd namelijk afscheid genomen van oudgedienden Runar Kristinsson en Rudi Cossey. Ook voor Slavo Muslin zou het de laatste wedstrijd op Daknam worden. Kristinsson kreeg voor de match alleszins een mooi afscheid, hij werd ook nog maar eens gehuldigd als speler van het jaar en kreeg daarbij een beker overhandigd van zijn zoontje. Een emotioneel moment voor de minzame Ijslander. Zijn team moest op het veld nog voor de kers op de taart zorgen, maar dat liep helemaal niet zo af : Lierse won met 1-4 en door het verlies van Beveren geschiedde een mirakel voor de Pallieters. Leuk meegenomen voor de thuisaanhang ook, want nu zakken de Wase rivalen naar tweede klasse. Helemaal goed voor de supporters is ook het uitstel van de fusieplannen met dat Beveren. Uiteindelijk toch een vreugdevol einde van het seizoen, maar toch zullen de supporters tweemaal nadenken om een nieuw abonnement aan te schaffen.

Revelatie van het seizoen

 Hoewel hij de hele eerste seizoenshelft niet tot score kwam, mag Patiyo Tambwe zich toch de revelatie bij Sporting Lokeren noemen. In de terugronde vond hij zonder problemen de weg naar doel, mede dankzij de hulp van nieuwe spitsbroeder Mohamed Armoumen. De Congolees scoorde heerlijke treffers tegen onder andere AA Gent en zorgde zelfs voor een hattrick in de verloren uitmatch tegen Charleroi. Dit alles leverde de Congolese international een contractverlenging op. Tambwe was dus duidelijk een investering in de toekomst. In het begin van het seizoen kreeg hij te veel druk op zijn schouders gelegd, maar in de terugronde volgde een openbaring en kon hij acht maal scoren. Afwachten of hij volgend jaar zijn progressie voortzet.

Ontgoocheling van het seizoen

Predrag Filipovic was vorig jaar nog een gesel voor de tegenstander op zijn linkerflank. Met zijn gouden linker leverde hij perfecte voorzetten af. Maar dit jaar was de Serviër de zwakke schakel in de ploeg van de Waaslanders. Fysiek leek hij totaal niet meer mee te kunnen en na een tijdje werd het voorspelbaar dat hij altijd naar zijn linkse voet moet draaien. Het enige dat pleit voor Filipovic, is het vertrek van Aristide Bancé. Het aanspeelpunt vooraan was weg. Maar uiteindelijk kwam Filipovic ook in de andere aspecten van het spel te kort en dus mag hij vertrekken in de zomer.

Evaluatie kern

In doel was Jugoslav Lazic niet altijd even zeker en Zvonko Milojevic moest stoppen door te veel blessures. Lambrecht deed wel al een inspanning door Copa als nummer 1 weg te halen bij Beveren. Met Lazic en Griffin De Vroe op de bank lijken er geen problemen in doel te ontstaan voor Lokeren.

Dit jaar vielen er te veel gaten in de verdediging. Vooral door veelvuldige blessures van Joao Carlos, raakte de verdediging ontregeld. Maar als de Braziliaan samen met Olivier Doll in het hart van de verdediging staat, heeft Sporting een secure centrale verdediging. In dat opzicht tekende Doll ook nog bij voor een jaartje, of Joao Carlos nog gehouden kan worden is heel onzeker. Op de flanken moet er versterking komen. Madi en Hassan El Mouataz konden niet geheel overtuigen. Michaël Van Hoey is net niet goed genoeg om een basisstek te verdienen op de rechtsachter.

Ook op het middenveld moet er dringend versterking komen. Na het vertrek van Arnar Vidarsson wordt er koortsachtig gezocht naar een vervanger, maar noch Ali Bouabe, noch Ivan Vukomanovic kon overtuigen op zijn positie. Jonge Belg Killian Overmeire lijkt wel capabel als verdedigende middenvelder, maar kent grote interesse van Racing Genk. Ook een flankspeler mag er nog bijkomen. Lokeren heeft wel al Marcel Mbayo en Camara Mbaye op rechts, maar op links wordt er nog gezocht naar versterking. De grootste leemte die moet opgevuld worden, is die van Runar Kristinsson. De geniale IJslander trekt terug naar zijn geboorteland en een vervanger vinden wordt niet gemakkelijk. Afwachten waar de bandenmagnaat een waardige vervanger zal vinden.

De aanval was het grote pijnpunt afgelopen seizoen. Patiyo Tambwe en Mohamed Armoumen zullen volgend seizoen ongetwijfeld weer een meerwaarde bieden, maar of zij plots ook zullen veranderen in scoringsmachines is nog maar de vraag. Daarom moet Lokeren nog uitkijken naar enkele deftige spitsen om de kern uit te breiden en zeker een ervan moet een goalgetter zijn. Zolang dit niet in orde komt, zal Lokeren nog lang onderaan blijven zwemmen.

Prognose volgend seizoen