Het voetbalalfabet: De R van Ronaldo

Brazilië wachtte lang op een opvolger voor Pelé. Na de gigantische successen die de nationale ploeg boekte onder leiding van O Rei, bleef het stil rond het voetballand bij uitstek. Romario zorgde in 1994 voor een opflakkering door de wereldbeker mee naar huis te nemen. Die zomer zat een jonge snaak al op de bank bij de Seleçao. Speelminuten kreeg hij niet, bekend was hij nog minder. Lang zou dat niet meer duren, want enkele jaren later raakte de wereld in de ban van … Ronaldo. Man-oeuvre.be overloopt zijn carrière.

 

Ronaldo Luis Nazário de Lima, kortweg Ronaldo, werd geboren op 22 september 1976. Hij groeide op in de woelige straten van Rio de Janeiro, een plek waar geluk en schande dicht bij elkaar liggen. De kleine Ronaldo liet school links liggen en ging liever voetballen met zijn vriendjes in de wijken van de stad of op het strand. Profvoetballer zou hij worden. Die droom ging in vervulling toen hij in 1993 een contract tekende bij profclub Cruzeiro. In 14 wedstrijden scoorde Ronaldo 12 keer. Prompt werd hij bij de selectie voor het WK ’94 genomen. Daar stak de jonge spits veel op van Romario, Dunga en Bebeto. Lang kon Brazilië niet genieten van het godenkind, want PSV Eindhoven was er als de kippen bij om hem naar Europa te halen. Een goede zet, zo bleek, want Ronaldo speelde in twee seizoenen 57 wedstrijden. Nog beter was dat hij 55 doelpunten scoorde voor de Eindhovense club.

 

Het was dan ook niet verwonderlijk dat Ronaldo een toptransfer versierde. De Catalaanse trots FC Barcelona voegde de spits toe aan zijn selectie. Hier ontbolsterde Ronaldo volledig. Hij werd de lieveling van het Spaanse publiek. Zijn onnavolgbare raids naar het vijandelijke doel deden de supporters kirren van plezier. Ronaldo maakte 34 rozen in 37 wedstrijden. Toch bleef hij maar één seizoen bij Barça. Internazionale gooide er een smak geld tegenaan. Ronaldo vertrok naar Italië en de eerste twee seizoenen scoorde hij aan de lopende band. In 1999 raakte de aanvaller geblesseerd. Het zou nooit meer goed komen, aldus de specialisten. Drie jaar later leek O Fenomeno dan toch verlost van alle blessures en na een sterk WK, dat Brazilië won en waarin Ronaldo topschutter werd, werd hij getransfereerd naar Real Madrid.

 

Bij Real Madrid hoopte Ronaldo zijn sterrenstatuut terug te winnen. Dat lukte maar halvelings. Ondanks een rits doelpunten werd hij niet altijd op handen gedragen door de fans. Het kritische Madrileense publiek verweet hem een gebrek aan inzet. Dat was volgens hen te wijten aan het feit dat Ronaldo kampte met overgewicht. Zijn bijnaam werd prompt El Gordo, wat zoveel betekent als ‘De dikke’. Het WK in 2006 moet Ronaldo op andere gedachten brengen. Ronaldo evenaarde hier het record van Gerd Müller, de meeste doelpunten op een WK-eindronde, en scoorde zelfs nog één goal meer. Hiermee wordt hij recordhouder. Brazilië strandde in de kwartfinale en Ronaldo keerde vermoeid terug naar Madrid.

 

Bij Real Madrid herviel Ronaldo terug in oude blessures. Het was voor velen duidelijk dat hij er met zijn gedachten niet bij is. AC Milan biedt een reddende hand. In de winter van het seizoen 2006-2007 verhuisde Ronaldo opnieuw naar Italië. In de tweede seizoenshelft scoorse hij nog zeven maal in 14 matchen. Dit seizoen behoort Ronaldo steevast tot de kern en krijgt hij geregeld zijn kans. Hij is ook belangrijk in de begeleiding van het Braziliaans toptalent Pato. Ook privé lijkt de rust in het leven van de aanvaller teruggekeerd. Ronaldo won tal van landstitels, bekers, persoonlijke prijzen en internationale kampioenschappen. Hij werd het gezicht van voetbalsponsor Nike op het einde van de jaren ’90. Hij behoort tot het kransje Braziliaanse stervoetballers à la Pelé, Romario en Ronaldinho.

 

Auteur: Kjell Debacker