Nederland was in de groepsfase van Euro 2008 onhoudbaar, maar het tactische meesterbrein van Guus Hiddink heeft Oranje de das om gedaan. De enige manier om Nederland lam te leggen: aanvallen!
Vanuit Wenen“Ik wens hem veel geluk”, lachte
Marco Van Basten voor de confrontatie met
Rusland nog cynisch. “Als Guus onze zwakke punten kent, zal hij ook wel onze sterke punten kennen.” Die sterke punten heeft
San Marco tegen de Russen amper kunnen uitspelen. Het gevaarlijkste wapen van Oranje zaterdagavond waren de stilstaande fases. Een schril contrast met de beweeglijkheid en snelheid van uitvoering die onze noorderburen ten berde brachten tijdens de eerste drie wedstrijden van het kampioenschap.
Aanvallende druk
“Als je terugzakt tegen
Nederland, ben je eraan voor de moeite”, voorspelde
Hiddink op de traditionele persconferentie de dag voor de wedstrijd. Hiddink hield woord en koos resoluut voor de aanval, waardoor Oranje op de eigen helft werd teruggedrongen. “We hadden veel problemen met Pavlyuchenko en Arshavin”, gaf Van Basten achteraf ruiterlijk toe. “Door hun druk slaagden we er niet in om eruit te komen.”
Eén van de redenen waarom Arshavin ook de 120 minuten volmaakte. “Je weet dat de Nederlandse verdedigers altijd een oogje op hem zullen houden”, verklaarde Hiddink. “Hij creëert meer ruimte voor de andere spelers.” Een tactische zet die de Nederlander in Russische loondienst geen windeieren legde. Arshavin bracht de 1-2 aan en zorgde hoogst persoonlijk voor de beslissende 1-3.
Linkse flank
Een ander aspect van Hiddinks tactische meesterplan was het lamleggen van de Nederlandse linkerflank. “Ik heb liever dat Boulahrouz naar voren schuift dan Van Bronckhorst”, aldus Guus. “Met Ivan Saenko hebben we daar de ideale speler voor, hij heeft de nodige ervaring uit de Duitse Bundesliga en heeft dat uitstekend gedaan.”
Van Basten probeerde met enkele noodingrepen – flankwissel Kuyt-Sneijder en de inbreng van Van Persie voor de onzichtbare Kuyt – het tij nog te keren. Oranje creëerde iets meer diepgang, maar stuitte op een compacte Russische defensie en kwam niet verder dan een paar halve kansen. Van Nistelrooy deed de Nederlandse hoop even opleven, maar uiteindelijk moest Van Basten zijn meerdere erkennen in de meer ervaren Hiddink.