Reportage Sporting heeft eindelijk ontembare gouden stier

Daknam, vrijdagochtend omstreeks 10 uur. Twee dagen voor de confrontatie met Club Brugge trainen de spelers van Lokeren voor de laatste keer. Samen met twee Afrikaanse collega’s komt Maazou als laatste uit de kleedkamer. Ze grappen wat, maar eens op het oefenveld verandert de speelsheid in werklust.
Van onder de hersftbomen ziet een handvol supporters hoe de pijlsnelle goaltjesdief de tips van coach Georges Leekens ogenblikkelijk in de praktijk tracht om te zetten. Achter het doel staat Rony Vandamme (58, foto rechts), al een dertigtal jaar een trouwe fan van wit-geel-zwart, met zijn hond Bayco. “Maazou zal een hele grote worden, maar hij blijft beter nog twee à drie jaar in Lokeren. Vooral technisch is hij nog onvolmaakt”, vertelt hij. Geloof het of niet, maar even later komt om de hoek opnieuw een Rony aangewandeld, de 59-jarige Rony Van Laere (foto links). De twee kennen elkaar. “Hem moet je hebben, hij weet er alles van”, grapt Vandamme. Van Laere is zelf bezig met provinciaal voetbal en is vaak aanwezig op de training uit interesse voor het vak. “Ik ga niet vaak naar wedstrijden, maar in tegenstelling tot Rony Vandamme vind ik dat onze nummer 20 wel rijp genoeg is voor het buitenland. Voor Spanje is hij nog niet technisch genoeg, maar Engeland is volgens mij wel op zijn lijf geschreven.”
Na goed een uur fysieke arbeid nippen enkele spelers van hun drinkbus. Anderen maken van het moment gebruik om hun balkunstjes te etaleren. Langs de zijlijn houden twee oranje camionetten van de stadsdienst halt. De inzittenden slaan even hun geliefkoosd allegaartje shotters gade, alvorens weer aan de slag te gaan. Intussen krijgt Maazou van assistent-trainer Wlodek Lubanski een individuele sessie voorgeschoteld, om zijn techniek, kopspel en linkervoet bij te schaven. Want laat duidelijk zijn dat, ondanks het feit dat de Nigerees goed bij schot is, er ook nog kwaaltjes zijn waaraan moet worden gewerkt.

Contactpersoon tipte Lokeren

De vraag die velen zich nog stellen, is hoe Maazou in Lokeren is beland. Willy Verhoost (foto), sportief manager bij de tricolores, ontdekte Maazou, die op zijn vijftiende werd geselecteerd voor de nationale junioren, vorig jaar op een jaarlijks toernooi voor acht Afrikaanse nationale ploegen in Burkina Faso. “Op dat toernooi speelden enkel lokale spelers, geen Afrikanen die al in Europa op een loonlijst stonden. Die zijn immers onhaalbaar voor ons.” Verhoost werd door een contactpersoon van Lokeren in Afrika getipt over een imposante Nigerese spits en kreeg een dvd. “Ik zag hem daarna nog twee keer aan het werk. Voor zijn leeftijd (toen 19, red.) was hij heel groot en krachtig. Maar wat me vooral aan hem opviel was zijn snelheid. Voor een ploeg als Lokeren die vaak op de counter loert, is dat heel belangrijk”, aldus Verhoost.
Met twintig doelpunten voor AS Fan, de club van het leger, werd de spits topschutter in Niger. De kwaliteiten van Maazou waren ook andere clubs niet ontgaan. Het Franse Le Havre en ook Etoile du Sahel uit Tunesië toonden interesse. Het mag uiteraard geen verrassing wezen dat die clubs financieel meer te bieden hebben dan een doorsnee-Belgisch team. Waarom koos Maazou dan toch voor Lokeren? Verhoost heeft er een verklaring voor: “Ik heb lang met hem en zijn familie gesproken. Je mag ook niet vergeten dat Lokeren een goede naam heeft bij Afrikanen. Voor spelers als Youla en Olufade was Sporting een springplank om nadien een stap hogerop te zetten. Dat was ongetwijfeld een troef die geholpen heeft om Maazou te overtuigen.” Uiteindelijk tekende Maazou in januari een contract voor 5,5 seizoenen in het Daknamstadion.

“Maazou heeft alles om het te maken, maar de weg is nog lang.”Hulptrainer Lubanski

In de terugronde van vorig seizoen (2007-2008) debuteerde Maazou bij de reserven. In vier wedstrijden vond hij daar driemaal de weg naar doel. Zijn prestaties leverden hem een kans op bij de A-kern. Bij de grote jongens werd hij negenmaal geselecteerd voor de wedstrijdkern. Viermaal stond hij aan de aftrap en werd hij na het uur vervangen. Vier keer mocht hij opdraven als invaller en eenmaal hield hij de bank warm. In totaal liep Maazou vorig jaar 346 minuten, gemiddeld ruim 43 minuten per wedstrijd, tussen de lijnen. Daarin prikte hij één keer het leer tegen de touwen.
Seizoen 2008-2009 is voor Maazou tot dusver het jaar van de doorbraak geweest. Tot voor de match tegen Club Brugge van zondag voetbalde hij in twaalf van de veertien wedstrijden de volle 90 minuten. Eenmaal werd hij gewisseld en één wedstrijd moest hij geschorst toekijken vanop de tribune. Door zijn efficiëntie – hij maakte tien goals in dertien wedstrijden – mocht hij de wedstrijd tegen blauw-zwart aanvatten met de gouden stier van het topschuttersshirt op de rug.

Leermeester

De knepen van het vak worden hem aangeleerd door assistent-coach Wlodek Lubanski (foto). Zelf was de Pool, die in de glorieperiode van Sporting Lokeren ook op Daknam speelde, een van de beste aanvallers van zijn generatie. 48 keer deed hij de netten bollen voor zijn land, een record dat tot op heden niet werd verbroken. Een betere leermeester kan Maazou zich dus niet inbeelden.
Lubanski benadrukt Maazou’s capaciteiten – snelheid, dynamiek, rechtervoet – maar is zich evenwel bewust van zijn beperkingen. “Zowel aan zijn algemene basistechniek, balcontrole, linkervoet als aan de timing van zijn kopspel kan nog geschaafd worden. Hij heeft nog heel veel progressiemarge, maar voorlopig acht ik hem nog niet rijp genoeg om naar een topclub te vertrekken”, is Lubanski nuchter over zijn poulain.
Belangrijk bij jonge talenten is ook de mentaliteit. Bij Maazou is het succes hem (nog) niet naar het hoofd gestegen. Hij lijkt vooralsnog het juiste hoofd op het juiste lichaam te hebben, dat beaamt ook Lubanski. “Ouwo kan goed omgaan met de belangstelling rond hem. Hij is hier goed opgevangen bij zijn aankomst en ligt goed in de groep. Het is een brave, beleefde jongen met veel goede wil, werklust en een luisterend oor. Dat is heel belangrijk. Of hij ooit zijn droom (voor Arsenal spelen, red.) kan waarmaken weet ik niet, maar ik vind dat elke youngster mag dromen. Hij heeft alles om het te maken, maar de weg is nog lang.”

Maazou is goed bij schot, maar er zijn ook nog kwaaltjes waaraan moet worden gewerkt.

Tegen Anderlecht en Standard legde Maazou samengeteld drie ballen in het mandje. Zondagavond zit het Daknamstadion afgeladen vol voor de topper tegen die andere ploeg van de ‘grote drie’, Club Brugge. Nog voor de twintigste minuut op de klok verschijnt, breekt Maazou de ban. Vanuit een onmogelijke hoek verschalkt hij de Brugse sluitpost, nota bene met zijn linkervoet! Meteen zijn elfde treffer van het seizoen, waardoor hij opnieuw alleen topschutter wordt. Hij is nog negen goals verwijderd van het door zichzelf vooropgestelde doel van twintig treffers. Maazou weet met zijn vreugde geen blijf, rent richting bank en glijdt met zijn knieën op de groene mat. Na felicitaties van coach Leekens omhelst hij zijn mentor Lubanski. De gouden stier blijft minstens een week langer in Lokeren.

CREDITS
foto Rony Vandamme: Geoffrey Verbruggen
foto Rony Van Laere: Geoffrey Verbruggen
foto Willy Verhoost: Sporting Lokeren
foto Wlodek Lubanski: Geoffrey Verbruggen
foto Maazou: Belga