De verplaatsing naar Roeselare blijft een speciaal gegeven voor de broertjes Monteyne. Pieterjan (foto) en Martijn doorliepen de jeugdreeksen bij de West-Vlaamse club en kregen ook zaterdagavond een opvallende rol toebedeeld.
Pieterjan en Martijn Monteyne waren lange tijd onzeker, maar stonden zaterdagavond op Schiervelde toch aan de aftrap tegen ‘hun’ Roeselare. PJ voelde zich niet 100%, maar had de griep duidelijk overwonnen. Voor broer Martijn zijn de rugperikelen volledig voorbij.
Lichte strasfschop
Martijn veroorzaakte al vroeg in de wedstrijd aan strafschop na een duel met de Kroaat Ivan Perisic. “Een lichte penalty”, vindt Pieterjan. “Ik denk zelf niet dat het er een was.” De dader springt bij: “Het was ook geen strafschop. Ik vond dat de scheidsrechter nogal rap floot.”
De oudere broer kende meer geluk. Hij ontpopte zich tweemaal tot reddende engel in de troepen van Aimé Anthuenis. “Met een beetje geluk”, geeft Pieterjan toe. “Ik krijg de bal van Mitreski tegen mijn hoofd en haal hem zo van de lijn. Normaal zou hij zeker binnen gegaan zijn.” Even later keerde linksback ook nog het leer weg voor de voeten van belofteninternationel Joerie Dequevy.
Ook na enkele jaartjes Antwerpen blijft bij de Monteyne’s het Roeselaarse bloed door de aderen stromen. “Als je er zestien jaar gespeeld hebt, vergeet je dat niet”, aldus Martijn. “Ze kenden wat tegenslag in de heenronde, maar moeten erin blijven geloven. Er staat nu iets op het veld. Zowel individueel en als ploeg.”
Sterk Roeselare
“Er zullen hier nog ploegen punten laten liggen”, onderstreept Pieterjan. “Dit is een totaal ander elftal dan dat we op Het Kiel gezien heb. Een heel gretige ploeg, al waren wij voetballend wel beter en hadden we de mogelijkheid om hier te winnen. Maar één puntje is uiteindelijk niet slecht.” (AN)