Twintig sterke Italiaanse minuten

De regerende wereldkampioen begon veruit het sterkst aan de partij.  De Rossi heerste op het middenveld, en Cannavaro zette van achteraan mee de lijnen uit.  Tot echt uitgespeelde kansen leidde dit niet voor de Squadra Azzurra, mede ook door het stugge, zelfs agressieve spel van Paraguay. 

Na een dertigtal seconden kon de scheidsrechter al geel trekken.  Paraguay kwam goed weg.  De Rossi deed dat een minuutje later ook, toen hij zijn ploegmaat besloot te revancheren.

Alcaraz scoort

Na twintig minuten leek Italië zijn greep op de partij te verliezen.  Het eerste echte schotje op doel was zowaar voor Paraguay: Torres trapte de bal van buiten de zestien ongevaarlijk naast.  Op een vrije trap van diezelfde Torres was het niemand minder dan oud-Bruggeling Antolin Alcaraz die scoorde. 

Tussen twee Italiaanse verdedigers kopt Alcaraz Torres' goede cross wel erg mooi binnen.  Lippi moest dus tijdens de rust tactisch bijsturen, maar moest ook meteen keeper Buffon vervangen met een blessure.

Weinig creativiteit bij Italië

In de tweede helft zette de Squadra zijn steriele spel voort.  Bij Italië was er duidelijk een manifest gebrek aan ideeën.  Kansen dwong het team van bondscoach Marcello Lippi  tegen de goed verdedigende Paraguayanen dan ook niet af, en dus moest de Italiaanse coach een tweede keer wisselen.  Camoranesi werd ingebracht.

Flater Vera

Wonder boven wonder kon Italië toch nog langszij komen.  Op een hoekschop tastte keeper Villar spectaculair naast de bal, waardoor De Rossi maar binnen te tikken had.  De wedstrijd bleef spannend, met veel inzet van beide ploegen, maar grote kansen kwamen er niet. 

Na een evenwichtige, geladen, partij was het behaalde gelijkspel rechtvaardig.  Italië 2010 mag zich dus in het rijtje van wereldkampioenen die hun openingswedstrijd niet konden winnen plaatsen.  Waarschijnlijk zullen weinig Italiaanse kranten hier morgen trots op zijn.