Interview Marc Brys: “KV Mechelen moet vaste subtopper worden”

Vanwaar komt je liefde voor het voetbal?

“Als jonge snaak beoefende ik zelf verschillende balsporten. Aanvankelijk voetbalde ik met jongens uit de buurt op pleintjes en in het park, tot ik mij op mijn tiende aansloot bij de jeugd van het toenmalige Beerschot VAV. Ik speelde er tot en met de juniors, waarna ik naar KFCO Wilrijk verhuisde. Maar dat ik uiteindelijk voor het voetbal koos, is misschien toch wat verrassend. Ik kom immers uit een basketbalfamilie. Mijn vader speelde zelf en mijn nonkel was scheidsrechter in het basket.”

Hoe ben je trainer geworden?

“Op mijn twintigste al ging ik bij Wilrijk zelf de jeugd trainen. Ik ging me steeds meer focussen en denken als een coach. Ik deed ook veel zelfstudie en zo is dat toch stilaan gegroeid. In mijn jaren als speler ontwikkelde ik al een eigen visie, een voetbalfilosofie. Ik leerde ook hoe ik spelers moest benaderen en hoe ik hen beter kon maken. Ik ben nog een jaar speler-trainer geweest bij Delta Londerzeel, maar op mijn 34ste heb ik de schoenen aan de haak gehangen en voor een trainerscarrière gekozen.”

Hoe is Germinal Beerschot destijds bij jou terechtgekomen?

“Ik werd in 2001 coach van Berchem Sport en werd met de club kampioen in vierde klasse B. Het jaar erop, in derde B, werden we opnieuw kampioen. Berchem is sowieso toch een club met naam in de Antwerpse voetbalwereld. Als je dan als trainer twee keer op rij kampioen speelt, dan krijg je toch wat publiciteit. Jos Verhaegen heeft me dan gecontacteerd en dan was de overgang snel geregeld.”

Nederland

Hoe groot was de stap van Berchem Sport naar Germinal Beerschot?

“Bij Berchem werkte ik nog als recherche bij de politie en dat viel toen weg. Maar de overgang is eigenlijk vlot verlopen. Vooral ook omdat het eerste jaar bij Germinal Beerschot mijn beste was als proftrainer. Er waren veel spelers vertrokken omdat het geld op was na de breuk met Ajax en ik moest er werken met een laag budget. Dat we dan uiteindelijk nog als zesde eindigden, was ronduit fantastisch.”

Wat heb je geleerd bij de Nederlandse tweedeklassers FC Eindhoven en FC Den Bosch?

“In Nederland wordt op een andere manier omgegaan met voetbal. Er wordt veel meer gekeken naar het eigen spel. Ze gaan uit van eigen balbezit en proberen vanuit de dominantie wedstrijden te winnen. Dat is toch enorm boeiend en heeft zeker en vast mijn visie aangepast. Ik heb veel opgestoken in Nederland en het beste heb ik meegenomen in mijn kijk op het voetbal.”

“Van KV Mechelen een vaste subtopper maken, is nu mijn grootste doel”

Heb je nog dromen als trainer?

“Natuurlijk. Zonder dromen zou het leven maar saai zijn. Maar uitkijken naar een Belgische topclub of het buitenland doe ik nog niet. Mijn oog is nu enkel gericht op KV Mechelen, waar ik mijn contract pas met drie jaar verlengd heb. Mijn doel is nu om van KV een vaste subtopper te maken. Dat zou een mooie realisatie zijn, mocht dat lukken.”

Is je werk als coach combineerbaar met je privé-leven?

“Mijn privé speelt een belangrijke rol. Ik heb een vrouw en twee dochters. Voor ik een ingrijpende beslissing neem, ga ik dat toch eerst met hen bespreken. Zij zijn immers de eerste mensen die mij steunen en komen ook geregeld kijken, vooral als we thuis spelen. Door de jaren heen zijn ze ook geboeid geraakt door het spelletje. Ze volgen me op de voet en dat doet natuurlijk plezier.”