Interview Jurgen Cavens: “Ik moest in Marseille in mijn onderbroek rondfietsen”

“Ik ben opgegroeid in Broechem en begon al heel jong tegen een balletjes te trappen. De plaatselijke vereniging werd dan ook mijn eerste club. Lierse drong al snel aan om mijn jeugdjaren bij hen verder te zetten, maar vader en moeder waren tegen. Een jaar later kwamen ze opnieuw, maar alweer stuitten ze op een njet van het ouderlijk front. Het derde jaar heb ik dan toch toestemming gekregen om te gaan.”

“Ik kwam bij Lierse al op mijn zeventiende in de A-kern terecht. In mijn tweede seizoen scoorde ik een eerste doelpunt. Dat was thuis tegen Lommel de derde goal, en we wonnen toen met 3-2. Meteen een belangrijke pot dus. Het was heerlijk om op zo’n jonge leeftijd te kunnen proeven van eersteklassevoetbal. Bovendien hadden we met Eric Gerets een toptrainer waarvan ik bijzonder veel heb opgestoken.”

“Negentien jaar was ik pas toen we met Lierse landskampioen werden, een hele belevenis voor een jonge gast die net kwam kijken en nog maar pas had kennisgemaakt met het hoogste niveau. En voor die prestatie kregen we nog een extra beloning: Champions League-voetbal! Ik heb dat jaar twee keer mogen invallen op het kampioenenbal. Maar op het einde van dat seizoen kwam Walter Meeuws, onder hem ben ik pas echt doorgebroken. Ik denk zelfs dat het mijn beste jaar was als voetballer.” (Cavens deed toen met dertien doelpunten inderdaad nooit beter in eerste klasse, red.)

“Wat mij nog het meest bij blijft van dat jaar is natuurlijk onze bekercampagne. Ik scoorde zeven keer vóór de finale. Die finale op de Heizel tegen Standard was magnifiek. We wonnen met 3-1 en ik scoorde twee keer. Absoluut een moment de gloire, mooier dan het kampioenenjaar. In ’97 had ik immers niet zo’n groot aandeel in de titel. De beker gaf mij meer cachet door mijn persoonlijke bijdrage. De finale op zich was ook de apotheose van een geweldig seizoen. Het blijft voor mij één van de mooiste momenten uit mijn loopbaan.”

“Na vijf jaar Lierse ben ik naar Standard getrokken.
Achteraf bekeken natuurlijk een foute beslissing."

“Na vijf jaar Lierse ben ik naar Standard getrokken. Achteraf bekeken natuurlijk een foute beslissing. Bij de contractbesprekingen hadden ze wel al gezegd dat een uitleenbeurt aan Olympique Marseille tot de mogelijkheden zou behoren, en daar had ik mee ingestemd. Het gebeurde ook effectief: ik zou voor één jaar naar Marseille gaan, maar stond na zes maanden alweer in Luik. Drie spitsen waren geblesseerd en dus haalden ze me terug.”

“Marseille was ongelooflijk. Ik heb me er op alle vlakken verrijkt, zowel sportief als persoonlijk. Maar het was er een enorme chaos. Ik weet nog dat ik mijn medische testen moest gaan afleggen. Ik stond daar in mijn onderbroek en moest wat rondfietsen. Ik ben er zelfs niet eens voorgesteld.”

Morgen heeft Cavens het over René Vandereycken, zijn enige doelpunt als international en het vertrouwen van Marc Brys.