Interview Peter Maes: “Belgische trainers moeten naam maken in het buitenland”

Peter, hoe ben je in het vak gerold?

“Ik ben er eigenlijk bewust in gestápt. Ik was op mijn 38ste aan mijn laatste seizoen bezig bij Germinal Beerschot en had een aanbieding van een tweedeklasser op zak om door te gaan als speler. Maar ik kon ook trainer worden bij het toenmalige Verbroedering Geel (intussen opgegaan in Verbroedering Geel-Meerhout en actief in derde klasse, red.). Dan leek me dat laatste een betere opportuniteit. Geel was een mooie start voor een beginnende trainer. We begonnen toen slecht met 0 op 9, maar pakten in dat eerste seizoen uiteindelijk nog 63 punten en eindigden tweede.”

Was je er meer dan alleen trainer?

“In die vier jaar dat ik er vertoefde, hebben we de club helemaal gezuiverd. Ik heb eigenlijk de club volledig mee gerund: transfers geregeld en het reilen en zeilen achter de schermen meegemaakt.”

En toen kwam Malinwa?

“De resultaten met Geel moeten blijkbaar in het oog gesprongen zijn. Ik heb ook gesprekken gehad met SV Roeselare en Germinal Beerschot, maar eerste klasse is niet altijd heiligmakend. Ik kan niet functioneren in een club die niet past bij mijn geaardheid en mijn manier van werken. KV Mechelen, dat toen nog in tweede speelde, lag qua club en emoties dichter bij Geel en er waren sportief gezien ook meer mogelijkheden.”

Op welk vlak?

“KV Mechelen hoorde nooit thuis in tweede klasse. Er was dus veel progressie mogelijk op korte termijn. Ik werk graag aan een geleidelijke opbouw en dat was Achter de Kazerne mogelijk. Ik heb graag dat de resultaten in stijgende lijn gaan, zodat ik iets kan neerzetten. De dag dat ik bij een club vertrek, wil ik kunnen zeggen: voila, hier staat iets. Bij KV is me dat gelukt en ik tracht nu hetzelfde te verwezenlijken bij Lokeren.”

"Ik heb ook gesprekken gehad met SV Roeselare en Germinal Beerschot,
maar eerste klasse is niet altijd heiligmakend."

Is het een voordeel dat je zelf op het hoogste niveau hebt gevoetbald?

“Absoluut! Ik ben als speler eigenlijk op alle verschillende nationale niveaus in België actief geweest, zowel bij kleine teams als bij toppers. Dat stelt me in staat om een beeld te schetsen van hoe spelers denken en handelen, gelijk op welk niveau.”

Heb je nog contact met mensen van KV Mechelen?

“Natuurlijk! Ik ben er zeker niet met slaande deuren vertrokken. Beide partijen waren toe aan een nieuwe stap, had ik het gevoel. En dat blijkt nu ook achteraf. Ikzelf heb een nieuwe uitdaging gevonden en KV Mechelen doet het onder Marc Brys ook uitstekend.”

Naar welke trainers kijk je op?

Net als tijdens mijn spelersloopbaan kijk ik op naar persoonlijkheden. Mensen als Aad De Mos, Johan Boskamp en Eric Gerets. Die laatste is een symbool in de Belgische voetbalwereld. De manier waarop hij werkt, resultaten boekt en aanzien krijgt in het buitenland is zeer knap. België heeft trouwens veel goeie trainers. We moeten alleen leren om verder te kijken dan de landsgrenzen. Belgische trainers moeten de concurrentie durven aangaan in het buitenland en naam maken in Europa!”