31 matchen in 31 dagen: Het zit erop

31 dagen, 32 wedstrijden, misschien wel 20.000 kilometer gereisd door achttien landen in totaal: het was een erg mooie reis.

Ik besloot mijn reis in: Londen, bij de derby tussen Chelsea en Tottenham. In het uitvak, met mijn nieuwe shirt (rugnummer 31 uiteraard) beleefde ik een mooie afsluiting. Ik zat vlak achter het doel van Gomes, waar de Braziliaan in de eerste helft de blunder maakte en de bal die al dan niet over de lijn was. Ik had afgesproken om na afloop met een echte Tottenham Hotspur fan nog wat te gaan drinken. Maar met een bal die niet over lijn was en een buitenspeldoelpunt was bij die afspraak geen rekening gehouden. Geen Tottenham-fan te bekennen na afloop. Pas een dag later kreeg ik op Facebook een excuusberichtje. Als je op zo’n manier verliest, dan heb ik geen zin meer in een biertje. Volgende keer!

Wat opvalt in een maandje Europees voetbal is hoe weinig teams daadwerkelijk voor de winst voetballen. Ook thuisploegen die echt punten moeten pakken, zijn voorzichtig. Zelfs als je als toeschouwer het gevoel hebt, dat ze maar even moeten doordrukken om het verschil te maken, is men op het veld bang voor een tegendoelpunt. Niet alleen in de Servische tweede divisie is dit het geval, ook Tottenham zakt na een 1-0 voorsprong te ver in. Waarom moet de enige aanvaller helemaal op het middenveld de bal halen? Hij kan hem dan toch voorin niet kwijt, als er niemand is. En prompt wordt de wedstrijd ook verloren.

Daarnaast kunnen veel spelers in de leer bij Wesley Sneijder. Voorafgaand aan Schalke04-Inter schiet hij nog wat ballen op doel. Eén voor één vliegen ze erin. Sneijder is zo doelgericht, dat zie je nauwelijks in Europa. De meeste spitsen willen als ze een mogelijkheid hebben, vooral de keeper passeren. Dan is de kans dat ze scoren groter, denken ze. Onjuist. Want 9 van de 10 keer passeren ze de keeper wel, maar schieten ze naast. Hannover 96 liet zien hoe het wel moest. De bal simpel in de korte hoek spelen. Dan heeft de keeper de minste tijd en heb je de grootste kans om te scoren. Let meer op het doel dan de keeper, is dus het advies.

En nu? Die vraag is me regelmatig al gesteld. Ga ik deze trip nog eens doen, maar dan in veertig dagen? Oh, het kan ongetwijfeld maar ik vond 31 dagen een mooi aantal. Voor mij was het goed zo. Ook kreeg ik de vraag of ik dit wellicht eens wil proberen op andere continenten. Lijkt me geweldig maar iedere dag een wedstrijd zien in Zuid Amerika lukt niet. De afstanden zijn er groter, de hoeveelheid competities veel minder… zo’n reis als deze is niet mogelijk.

Dus nu is het aan anderen om zulke reizen te beleven. Veel jaloerse reacties gehoord terwijl ik onderweg was, dus aan iedereen de uitdaging… okee, 31 dagen is wat veel… maar verras je zelf eens door een droom waar te maken. Hoe onrealistisch die soms ook klinkt. Toen ik mijn idee vertelde aan veel mensen, verklaarden ze me voor gek. Pas eenmaal onderweg, begonnen ze het te waarderen, leuk te vinden en mee te leven. Op hun goedkeuring hoef je dus niet meteen te rekenen. Dus… waar wacht je nog op?