Johan Walckiers in Genk

Genk kreeg de trotse leider op bezoek, maar de Limburgers lieten zich daardoor niet van de wijs brengen. Na een afwachtende aanvangsfase namen de mannen van Pierre Denier het heft in handen. KV Mechelen mocht blij zijn dat Ogunjimi nog matchritme mist, want na een kwartier had die al drie goede kansen gehad. Meestal legt een fitte Ogunjimi er daar altijd wel eentje van binnen.

Zeker als hij alleen voor de doelman wordt afgezonderd, deze keer door Vossen. De geblondeerde spits had een zee aan ruimte, maar legde de bal onbegrijpelijk naast het doel. Het kon het enthousiasme van de Genk-supporters niet temperen, want die leefden nog altijd in een roes na de kwalificatie voor de Champions League van vorige dinsdag.

Wedstrijd op slot
De landskampioen raakte halfweg de eerste helft verdediger Joneliet kwijt die op de grond bleef liggen na een duel met Vandenbergh. En een kwartier later moest Denier reeds zijn tweede wissel doorvoeren, want Barda was blijkbaar nog niet helemaal hersteld van de wedstrijd tegen Maccabi Haifa en sukkelde al na een halfuur met krampen.

Het kwam het spel allemaal niet ten goede, want Genk kon Malinwa niet echt onder druk zetten. Bij sommigen zaten de 120 minuten tegen Haifa er nog goed in. En ook de Mechelaars maakten een bijzonder lome indruk. Een wedstrijd die helemaal op slot zat dus.

Weinig spektakel
De tweede helft begon aan een strak tempo. Na vijf minuten hadden we al kansen voor Tözser, Gorius en Hubert genoteerd. Lang duurde het niet, Genk had wel weer overwicht, maar kon Renard amper bedreigen. Die zag heel wat afstandsschoten hoog boven hem de tribune invliegen.

Ook schuchtere pogingen van Buffel en Gorius brachten geen soelaas. Mechelen probeerde het op de counter terwijl Genk er met powerplay trachtte door te komen. Geen van beide methodes kende echte succes en het gelijkspel was dan ook logisch.