Analyse Davy De fauw is Voetbalkrant.com 'Speler van het Jaar'

Door Aernout Van Lindt

Davy De fauw is de Voetbalkrant.com Speler van het Jaar van het seizoen 2012-2013. Hij is de eerste winnaar op de erelijst en zorgt na trainer van het jaar Francky Dury en Ebbenhouten Schoen Mbaye Leye voor de derde individuele prijs bij Zulte Waregem. Een extra bekroning voor het boerenjaar dat Essevee kende. De fauw is een complete speler met heel veel troeven. Daarom verdient hij zeker wel eens een individuele prijs.

Modelprof

Iedereen legt natuurlijk andere accenten bij de keuze voor zijn of haar favoriet van het seizoen. Dat was overigens ook bij de redactie van Voetbalkrant.com niet anders. Sowieso valt er voor alle genomineerden en zelfs voor nog een resem spelers die de top-5 net niet haalden (Mbokani, Delaplace, Vainqueur, ...) iets te zeggen. Uiteindelijk kan je maar een iemand kiezen, en dan kwam De fauw uiteindelijk bij een meerderheid van onze redacteurs in de top-3 terecht, genoeg voor de eerste plaats in totaal.

Je kan alvast niet ontkennen dat Davy De fauw een modelprof is. De rechtsback van Zulte Waregem leeft voor zijn vak en heeft van jongsaf geleerd dat met het profvoetbal opofferingen komen. Die neemt hij er dan ook graag bij, waardoor hij vanzelf een voorbeeld wordt voor jongere spelers in een team. Het maakt ook dat de verdediger scherp staat als een espenblad en (bijna) nooit geblesseerd is.

Waar andere voetballers naarmate ze ouder worden al eens vaker met ongemakken en kwetsuren te maken krijgen, weet De fauw door zijn unieke bouw steevast fit te blijven. Niet vergeten dat hij binnen een maand al 32 wordt, een leeftijd waarop vele spelers al lang in het sukkelstraatje zijn terechtgekomen.

De constante factor

Supersterren in een team moeten het vaak van momentopnames en die ene geniale actie hebben. Dat is bij De fauw niet het geval, hij moet het meer van de constante hebben. Sla er gerust de kranten en magazines op na en zoek naar een 4 of een 5 op zijn rapport en merk op dat het een hele lange queeste is naar een mindere wedstrijd. In de verdediging was hij dit jaar bij Essevee het toonbeeld van rust en constante. De basis staat er bij Zulte Waregem en het is de kapitein die het schip vanop rechts vaak stuurde.

De fauw weet wat hij kan, maar belangrijker misschien nog is dat hij ook weet wat hij niet kan. Nooit zie je hem een dribbel naar binnen inzetten met gevaar voor zijn collega's achterin en als hij een bal niet gaat kunnen controleren zorgt hij er in ieder geval voor dat er geen direct gevaar van de tegenstander kan van komen. Het toont de intelligentie van de ervaren rot, die van hem een zeer nuttige speler maakt in het radarwerk van de fusieclub.

Tegelijkertijd merk je toch ook dat De fauw lange tijd in Nederland heeft gespeeld en zo het spel van de Hollandse School heeft geleerd. Daardoor toont hij als back geregeld aanvallende impulsen, wat hem al eens een doelpunt of een assist oplevert. Maar ook in de momenten dat hij opschuift heeft hij nooit iets weg van een type Manolev die maar lijkt te rennen zonder te weten wat hij doet. Integendeel: achter elke actie naar voor blijkt een verdedigende reflex te zitten - indien nodig. In play-off I hield hij zo het team zowel verdedigend als aanvallend (gedenk de wedstrijd in Lokeren) meermaals recht en leidde het naar een ongeziene tweede plaats.

Modelkapitein

Naast zijn kwaliteiten op het veld heeft De fauw ook nog eens een unieke mix aan kwaliteiten naast het veld. Het maakt hem een geliefd figuur bij zowat iedereen. Elke trainer, en zeker een coach als Francky Dury, heeft graag een kapitein die de lijnen mee helpt uit te zetten. De fauw is slim genoeg om iedereen mee te kunnen trekken in een positief verhaal. Verder is hij ook een meesterpsycholoog, die - net als de coach - mensen zich beter kan doen voelen.

Als het met iemand wat minder gaat, is de kapitein er als de kippen bij om op hen in te praten. Dat Junior Malanda na zijn gemiste transfer deze winter snel terug de oude was, is ook een deel de verdienste van De fauw. Dat het team samenklitte als velcro en dat er op een enkel incidentje na vooral veel rust en goede sfeer te vinden was aan de Gaverbeek kan je als pluim ook minstens voor een stuk op de hoed van de kapitein zetten.

Verder is De fauw ook de eerste aanvuurder in de contacten met de fans. In enkele jaren bij Essevee heeft hij zich opgeworpen als een van de meest enthousiaste spelers om na een thuiszege in vak X te kruipen en zo een feestje te bouwen met de supporters. Daardoor is hij ook de chou-chou geworden van de fans, wat voor een bijzonder lange applausvervanging zorgde in de slotminuut van de laatste thuiswedstrijd tegen Club Brugge.

Het typeert alles samen de mooie mens die De fauw is. In een voetbalwereld die steeds meer om vedetten lijkt te draaien blijft De fauw een gewone man, die - zelfs in contacten met de pers - altijd open en sociaal blijft. Weinig spelers zouden spontaan op zoek gaan naar een collector's item als daar wordt naar gevraagd, nog minder spelers zouden een dagje van hun vakantie willen opgeven om een interview weg te geven. Onze vliegende reporter mocht alvast in de Verenigde Staten een interview maken met onze Speler van het Jaar. Dat kan u straks hier op Voetbalkrant.com ook lezen overigens.

Voor de volledigheid geven we de volledige top-5 mee:

1. Davy De fauw
2. Silvio Proto
3. Carlos Bacca
4. Ilombé Mboyo
5. Maxime Lestienne