Foto: © SC
De match van vanavond leek wel op een exacte kopie van die van vorig seizoen. Anderlecht speelde barslecht en kreeg met 2-1 op zijn doos. Een terechte nederlaag voor een onmachtig paars-wit en een heel slecht voorteken voor de CL-match van woensdag tegen Benfica.
John van den Brom zette Acheampong uit zijn wedstrijdkern. Reden? Niet goed getraind deze week. Bruno mocht daarom weer op zijn flank gaan voetballen en Praet moest de voor hem onbekende linksbuiten gaan bezetten. Van den Brom gaf deze week aan het evenwicht op zijn middenveld gevonden te hebben, maar dat was in de beginfase niet te merken. Kljestan, De Zeeuw en Milivojevic hadden het heel moeilijk met de hoge druk van de Carolo's en van gezwinde combinaties was er absoluut geen sprake.
Ongrijpbare Kaya
Paars-wit was telkens tweede op de bal en Mitrovic stond vooraan op een eiland te voetballen. Al moet ook gezegd dat zowel Mitrovic als Milivojevic niet hun beste niveau haalden. De balaannames van de twee Serviërs waren ronduit slecht te noemen. Ook de boodschap van Demy de Zeeuw die zijn ploegmaats opriep om hoger druk te gaan zetten, was blijkbaar in dovemansoren gevallen.
We sloten de eerste helft af zonder noemenswaardige kans in een wedstrijd die waarschijnlijk niemand kon bekoren. Lang leve de helden die tijdens deze match hun tv niet naar een ander kanaal hebben verzet op één of ander moment. De tweede helft moest beterschap brengen. En die deed dat ook... bij Charleroi. De verdediging van paars-wit stond nog te slapen en voor iemand er erg in had, mocht de ongrijpbare Kaya op wandel in de zestien en die vond voor doel Pollet: 1-0, Anderlecht afgestraft voor zijn vele balverliezen.
Slappe vaatdoek
Anderlecht begon schuchter vooruit te voetballen, maar kreeg het deksel op de neus toen Kaya nog maar eens losgebroken was en vanop de doellijn Kebano Neeskens vond die Proto klopte in de verste hoek. Twee keer werden Vanden Borre en Bruno in hun hemd gezet door de aalvlugge Kaya: 2-0 en het mak Anderlecht stond voor een titanenopdracht.
Van den Brom bracht met Gillet en Vargas verse krachten en Anderlecht begon te drukken, maar had weinig slagkracht vooraan. Als je diepe spits er geen zin in heeft, mag je dat ook niet echt verwachten. Mitrovic speelde als een slappe vaatdoek, maar ter zijner verdediging: hij was niet de enige. Waarschijnlijk had Van den Brom tien van zijn elf spelers kunnen vervangen (Proto was weinig te verwijten).
De vervangers brachten iets meer combinatievoetbal in het elftal en niet toevallig was het Gillet die in de zestien opdook om op acrobatische manier de 2-1 aan te tekenen. Maar daar bleef het ook bij. Anderlecht zal met weinig vertrouwen aan zijn CL-wedstrijd mogen beginnen en waarschijnlijk zal Van den Brom ook weer zijn elftal moeten omgooien, want dit leek op niets met veel te weinig voetballend vermogen in de ploeg.