Foto: © SC
Het duel tussen OH Leuven en Standard zal nooit herinnerd worden om het geleverde spel, wel om de rode kaarten en waarom die gegeven werden. Twee werden uitgedeeld aan Cerigioni en Carcela, maar Ruytinx mocht gerust ook eerder naar de kleedkamer gestuurd worden. Verhaal van de meest bewogen match...
Ronny Van Geneugden moest gaan puzzelen, want hij miste Messoudi, Kostovski, Raeymaekers en Thompson. Bij Standard geen Batshuayi, die drie minuten te laat op de afspraak verscheen en disciplinair op de bank moest beginnen. Ook Yoni Buyens moest zich tevreden stellen met een plaatsje op de bank.
Slaapverwekkend
En het werd een zoektocht voor Standard, want de automatismen zijn sinds het seizoensbegin blijkbaar helemaal uit de ploeg verdwenen. In de eerste vijf minuten noteerden we al drie passes die meters achter de man over de zijlijn verdwenen. Leuven kreeg dan ook vat op het middenveld en de Rouches hadden daar niet onmiddellijk een antwoord op.
OHL zorgde daarbij dan nog amper voor aansluiting bij Ruytinx en het resultaat was een slaapverwekkend eerste halfuur. Geen kans te noteren en een wedstrijd die enkel af en toe werd opgeschrikt door een stevige overtreding en één terecht afgekeurde goal van Ezekiel. Niet enkel Batshuayi was te laat op de afspraak. De 22 op het veld hadden ook nog niet door dat de wedstrijd om 14u30 begonnen was.
De hel breekt los
Veertig minuten niks te zien en dan brak ineens de hel los. Het begon met een rode kaart voor Cerigioni na een veel te late tackle op Carcela. Rood voor de flankspeler, maar het ergste moest nog komen. Even later ging Bjorn Ruytinx ongemeen hard door op de enkel van diezelfde Carcela en gaf hem in het passeren ook nog met de glimlach een kniestootje. Een doodschop en nog even gaan treiteren, die tweede fase kan hem ook een schorsing opleveren, want die was niet gezien door Pots.
Zuiver rood, maar El Toro kreeg slechts geel. Carcela van zijn kant vond het wel welletjes geweest, sprong recht en deelde Ruytinx een geweldige rechtse uit. Bij het naar de kleedkamer gaan, riep Carcela bovendien 'c'est cassé, c'est cassé'. Naast zijn monsterschorsing die er aankomt, zal hij waarschijnlijk dus ook een revalidatieperiode kunnen inlassen.
In de tweede helft bedaarden de gemoederen wat en werd er weer aan voetballen gedacht. Het spelniveau werd ook iets beter, maar de kansen bleven uit en ook de doelpunten. Al was Ogunjimi er één keer dicht bij. Maar het Belgische voetbal heeft vandaag een nieuw dieptepunt gezien, want wat er voor de rust gebeurde, hoort nooit op een voetbalveld thuis. Ironisch genoeg moest ook Ruytinx geblesseerd naar de kant. We zijn echter benieuwd naar zijn uitleg.