EXCLUSIEF: Van Veldhoven: "Ik botste bij KV constant tegen een muur"

Door Johan Walckiers

We spreken af ten huize Van Veldhoven in Mol-Wezel. De gewezen Mechelen-trainer heet ons hartelijk welkom en onder het genot van een aantal tassen koffie spreekt hij anderhalf uur ongedwongen en open over zijn ontslag bij KV en wat er allemaal gebeurde.

Harm, hoe zwaar is je ontslag aangekomen?

"Het is pas de tweede keer dat ik ontslagen werd. Sommige mensen zeggen dat je dat toch voelt aankomen, maar ik voel me deze keer wat in de steek gelaten. Ik heb het gevoel dat door uit te leggen waar ik naartoe wou, dat me op het einde de nek gekost heeft. We hadden niet dezelfde gedachtegang. In de voetbalwereld is te open zijn ook niet altijd goed. Ik vond dat in Nederland makkelijker."

Je voelt ook de teleurstelling?

"Ja, omdat je gewoon niet in een organisatie zit te werken. Ik wou dingen veranderen, ook bij Mechelen. Omdat ik vond als we die stap naar de top zes wilden zetten, dat er zaken anders moesten. En eigenlijk botste ik daar constant op een muur. Op het einde heb ik daarvoor cash de rekening gekregen. Ook door de resultaten natuurlijk. Ik voelde ook wel dat we een plaats of drie hoger moesten staan."

Die blessurelast heeft wel een grote rol gespeeld?

"Tuurlijk, met De Petter en ook wel Enevoldsen, die ook wel een bepaald scorend vermogen heeft. En dan zag je ook dat Mokulu nog stappen moest maken en dat Prodell en Destorme het moeilijk hadden. En dan valt Iddi ook nog weg. Dan word je kwetsbaar."

"Ik kreeg telefoon over mijn ontslag toen ik op vakantie was"

Hebben jullie het scorend vermogen van Mokulu dan verkeerd ingeschat?

"Daar is wel een discussie over. Hij kan dat wel, denk ik. Ik heb meestal geopteerd voor een tweespitsensysteem en daarin kan hij het wel. Maar spijtig genoeg kon ik die 4-4-2 niet altijd doorduwen. Veel jongens waren ook uit vorm. En dan zie je ze twijfelen. In die 4-4-2 heb je ook wat meer denkwerk."

Maar dat had je kunnen voorzien tijdens de transferperiode?

"Ja, maar dan moet je intern allemaal aan hetzelfde touw trekken. En daarin kreeg ik te weinig het gevoel dat we allemaal samen aan het werken waren. Zonder ook te veel te negatief daarover te doen. Ik was vooral teleurgesteld hoe het allemaal gebeurd is op het einde."

Ja, eerst steun krijgen en de week erna buiten...

"Ik kan daarin bepaalde dingen nog niet plaatsen. Er gebeurden op het einde rare zaken. Er werd wat druk opgevoerd naar Waasland-Beveren toe. We winnen de week erop met 5-2 van Kortrijk. En dan in Lierse hebben we genoeg mogelijkheden om te winnen, maar dan valt die 2-0 en is het gedaan. Lierse heeft daarna laten zien dat ze wel bepaalde kwaliteiten hebben. Ze spelen gelijk tegen Club en winnen van Anderlecht. Is het dan zo raar om daar te verliezen? Het ligt gevoelig, een match tegen Lierse, en je verliest natuurlijk niet graag. Ik sprak daarna ook met iedereen en we wisten wat we nodig hadden. Drie dagen daarna kreeg ik het telefoontje tijdens mijn vakantie, toen ik net vijf dagen weg was. Dat was wel een tik."

Stoort het dan dat er nu wel bepaalde dingen veranderen?

"Er zijn dingen die opgepikt zijn. In de winterstop zijn er drie transfers gedaan. Kijk, vorig jaar winnen we zes matchen na elkaar. En ik dacht dat het er nu ook in zat. Ik heb ook nooit te klagen gehad over de groep. Vorig seizoen hebben we na de winterstop zes wedstrijden gewonnen. Daar geloofde ik nu opnieuw in. Ik dacht echt dat we een wederopstanding konden maken."

"Rond Pedersen was mijn strategie gebouwd. Hij durfde me bijna niet bellen na mijn ontslag omdat hij vond dat het zijn schuld was"

Ben je te braaf geweest?

"Nee, ik heb wel degelijk die groep hard aangepakt, maar ik hou er niet van om in de pers mijn mensen te veroordelen. Wat heeft het zin om keihard uit te halen in de media? Dat heb ik hen ook verteld. De uitspraken daarrond vond ik wel ongegrond. Als je twaalf jaar als trainer werkt, vraag je jezelf toch af: 'waar halen ze dit vandaan?' En dit was ook een groep die je niet te hard mocht aanpakken of ze zakken nog verder weg."

Is de groep dan te braaf?

"Ja, dat is ook zo. Ze willen absoluut hard werken. Maar ze kunnen heel moeilijk zelf inschatten waar de problemen liggen. Maar ga je dat oplossen door hard te roepen? Ik geloof niet in alleen maar de tiran uit te hangen. Naar de B-kern sturen? Daar geloof ik niet in. Ik heb mijn spelers ook altijd gezegd: er is een periode in de winter en een periode in de zomer waarin je kan vertrekken. Daartussen moet je zwijgen en gewoon hard werken."

Het vertrek van Pedersen was echt wel een streep door de rekening?

"Ik heb met Nicklas nog altijd een goed contact. Toen ik ontslagen werd, durfde hij zelfs niet goed te bellen, want hij vond dat het zijn schuld was. Omdat hij weggegaan was. Maar dat is voetbal en dat heb ik hem ook gezegd. Als hij elders het drievoudige kan gaan verdienen, dan moet hij vertrekken. Hij zei me dat hij de dag dat hij die beslissing moest nemen, dat hij niet geslapen heeft. Wel, ik heb de nacht erop niet geslapen. Rond Pedersen was mijn strategie gemaakt en dat valt dan weg. Dat kon ik bijna niet terugkopen."

En dan krijg je twee heel andere types met Prodell en Mokulu.

"Ja, en die kwamen dan ook nog heel laat en met een serieuze achterstand. En dan begin je de competitie met heel grote dalen. En dat had ook veel te maken met de tegenstander omdat die oplossingen hadden waarop de groep moeilijk kon reageren. Dat maakte ons kwetsbaar."

De blessure van De Petter was een andere tegenslag.

"Als je die goal van hem ziet tegen Anderlecht... Dat was ook de kentering. En dat heeft hij verleden jaar ook een keer of vier gedaan. En dan zit je in een andere situatie. Ik durf zeggen dat we hem enorm gemist hebben. Hij kan ook een ploeg leiden en hij geeft het voorbeeld met zijn overgave. Zo sleurt hij een hele ploeg met zich mee."

"Ik twijfelde zelf al of ik nog zou doorgaan na het seizoen"

Wat denk je dan?

"Weet je, eerlijk waar, ik was bij mezelf al aan het twijfelen of ik volgend seizoen nog bij Mechelen zou blijven. Ik had intern al veel moeite. Ik had zoiets van: ga ik in deze organisatie willen blijven of ga ik voor mezelf uitmaken of ik het seizoen zou afmaken en dan vertrekken. Daar twijfelde ik wel over. Dat was al een week of vijf, zes bezig voor mijn ontslag."

Met wie botste het dan?

"Niet echt botsen. Ik denk dat Mechelen te veel afhankelijk is van zijn fantastisch publiek. Het publiek maakt wat Mechelen is. Dat is geweldig, maar intern moeten er echt stappen gezet worden. Want Mechelen heeft die potentie om in de topzes te komen. Maar ik heb niet kunnen veranderen wat ik in mijn hoofd had. Ik ben dan niet iemand die op tafel gaat kloppen, maar ik ga in discussie. Met Fi, met de voorzitter, maar we zaten niet op dezelfde golflengte."

Concreet?

"Kijk, met mij is over Renard nooit gesproken. Dat was een beslissing van de voorzitter. Ik heb dat gewoon op Voetbalkrant gelezen. Zonder rancunes, maar is dat normaal? Het is zeer vreemd gegaan. Dan was er ook wat discussie, ook omdat Fi pas de avond ervoor ingelicht was. Renard zou op 1 januari starten. Dan was er wat gerommel intern, maar dan ga je verder. Ik vind dat wel niet normaal. Dat kan toch gecommuniceerd worden?"

Denk je dat er al langer met Vercauteren gepraat werd?

"Nee, dat denk ik niet. Goed, je gaat daarna wel aan meer dingen twijfelen, maar dan is het mijn ding niet meer. Maar dat gevoel heb ik niet gehad. Het enige dat ik daarna vernomen heb, is dat iedereen de schuld wat bij een ander legde. De voorzitter heeft me gebeld, ik ben er nog naartoe gegaan en iedereen wees naar elkaar. Ik heb de groep nog aangesproken en ben vertrokken."

Vond je dat de spelersgroep nog achter jou stond?

"Daar ben ik absoluut zeker van. Maar het is ook weer een groep die meteen in het volgende zit. Dat wist ik ook wel. Bij wedstrijden mocht ik ook niet te lang op problemen terugkomen, want dan was het te belastend. Dat doet je hier of daar wel wat pijn, maar dat is eigen aan die groep. Ze hebben ook hun eigen wereld en zo zit het in elkaar. Daar moet je geen illusies in maken."

Wat speelde er nog?

"Met de verbouwingen van het stadion zou er een stuk van het trainingsveld afmoeten. Nu ja, dat kan toch niet? Je kan toch niet op een half veld gaan trainen? Er moest zeven meter af? Hoe doe je dat?"

Er werd veel gesproken over PO I. Je bent er dicht bij geweest?

"De supporters hunkeren daarnaar en dat voelde je ook wel als het tegen zat. En die ontgoocheling voelde je ook. Dat is een droom die ze al vier jaar hebben. Maar we zaten met deze groep tegen ons plafond. Dat je die finale van PO II niet speelt, dat was wel een ontgoocheling."

Dit seizoen zat het er niet in.

"Ik voelde al vanaf het begin dat het er niet in zat. Niet dat we tegen degradatie gingen spelen. En hebben we dat echt wel gedaan? Met deze groep degradeer je nooit. Dat geef ik je op een blaadje."

Maar - ondanks alle ontkenning - was er binnen Mechelen wel paniek, nietwaar?

"Tuurlijk wel. We bleven wisselvallig en we voelden in de technische staf dat we rond de tiende plaats moesten mikken. We hadden geen speler die er 10 of 12 ging maken. We moesten zien wat we in de winter konden doen en dan PO II goed aanvatten. Als je die conclusie moet maken, moet je ook wel begrijpen dat je fouten gemaakt hebt en dat er dingen moeten veranderen naar volgend jaar toe om dan toch eens die stap te maken."

Je had geen spelers meer die het verschil konden maken. Geen Pedersen meer...

"We hadden te veel van hetzelfde. Nu is het dikwijls te veel gebaseerd op kracht en wilskracht en soms zie je dat het niet genoeg is. Soms moet je mensen hebben die iets minder werken, maar op een bepaald moment gewoon een bal binnen trappen. En dat had Nicklas."

"Enevoldsen was eigenlijk een groter talent dan Pedersen. Zo spijtig..."

Je hebt het gebrek aan scorend vermogen naar de buitenwereld toe wel altijd met de mantel der liefde bedekt.

"Ik heb met de spitsen ook hard gewerkt, maar ze hadden niet die surplus. Je weet dat ze kansen gaan missen, dat zag je ook op training. En dan wil je daarover intern praten, maar daar voelde ik me in de steek gelaten."

Had je inspraak in de transfers?

"Ik was wel op de hoogte. Ik heb iets meer inspraak gehad met de Denen. Daarover kan je discussiëren. Enevoldsen is ongelooflijk jammer dat die blijft sukkelen. Want die was op een gegeven moment verder dan Pedersen. Hij was zelfs een groter talent. Ik zag hem geweldige dingen doen. Junker wist ik: dat is een nuttige spits, maar in België moet die in een tweespitsensysteem spelen. Dat is geen man voor de duels, maar interessante speler die ook in de kleedkamer belangrijk is. Pedersen, ja, dat wist je."

"Dit jaar waren het andere mensen die dingen aanreikten. Mokulu is wel een sterke jongen. Daar zit potentie in, maar die heeft een bliksemafleider rond zich nodig. Dat die druk voor het scoren niet enkel bij hem komt te liggen, want dan wordt het ook een mentale kwestie. Als De Petter daar meer tussen had gezeten, was het ook makkelijker voor hem geweest."

De altijd terugkerende factor is wel Pedersen.

"(lacht) Ja, kijk, Pedersen die pakte op training een bal en stampte die van twintig meter los in de kruising. Dan lachte ik eens en zei dat hij dat geen twee keer kon. Die pakte rustig een tweede bal en jaste die op dezelfde plaats binnen. Hij keek dan eens naar mij en haalde zijn schouders op: 'Zeg het maar waar ik hem moet trappen'. Dat ging zo makkelijk voor hem."

Zo had je er dus te weinig dit seizoen?

"Dat zijn jongens die het snel zien. Ik heb dit seizoen wel duizend keer dezelfde oefeningen gedaan om er de automatismen in te krijgen. Junker bekeek me soms met een blik van 'weeral?' Maar dat moest, want sommigen moesten er echt wel ingepompt krijgen wat ze moeten doen en waar ze moesten lopen. Dat was het probleem dat we hadden."

Frustrerend?

"Dat is wel zwaar soms, zeker als je een paar keer verliest na elkaar. Dan ben ik wel eens doorgegaan op training, maar dan zie je sommige spelers ook in elkaar zakken. En dan is het drie dagen niets. En bij Mechelen heb je niet de luxe van een speler opzij te schuiven en de volgende te nemen. Nee, je moet door en dus moet je daar ook voorzichtig in zijn."

Morgen kan u het vervolg lezen waarin Van Veldhoven praat over zijn toekomst.